Monday, November 28, 2011

The Third: Preview


Prologue

Malakas ang ulan sa buong siyudad ng Maynila. Si Patrick mentally drained dahil kagagaling lang niya sa school at katatapos ang final exams. Nakadiin noo niya sa manubela at sinisilip yung mga kotse sa harapan. Kanina pang hindi umuusad ang trapik kaya napabuntong hininga ang binata.

Pagtingin niya sa kaliwa nakita niya ang malaking mall at siya ay naakit. Pagkaandar ng mga kotse agad siya nag left turn para magtungo sa mall para naman magrelax konti. Naglakad lakad si Patrick bitbit ang kanyang laptop bag. Pumasok siya sa isang coffee shop na may free wifi at tanging available na lamesa ay malapit sa entrance.

Naupo siya agad at nag order ng kape at konting makakain. Sinindi niya ang kanyang laptop at inayos ang pagkaupo sabay nag relax. Binuksan niya ang kanyang social network site sabay nagsimula magbasa ng mga masasayang status ng kanyang mga kaibigan pagkat tapos na ang semester.

“Ako ay nasa biglang liko…hihihi” post niyang status message. Ang dami agad nagreact sa napost niya kaya tawa ng tawa yung binata. “Its not what you think. Heavy rains, grabe traffic, in the end coffee shop ang bagsak” nilinaw niya sabay bungisngis.

Sa harapan ng mall may tumigil na taxi. Lumabas si Romina at tumakbo papunta sa entrance. Pinunasan niya ang kanyang mga paa na basa, pagkatayo niya tinignan niya ang kanyang phone na tumutunog pero tinago niya ito muli sa kanyang bag sabay napabuntong hininga.

Problemado ang dalaga kaya naglibot libot siya sa mall. Nung napagod siya medyo nakaramdam siya ng ginaw kaya nagtungo sa pinakamalapit na coffee shop. Puno ang lugar at wala siyang mahanap na bakanteng lamesa.

Napatingin siya sa unang lamesa, nakatago mukha ng lalake sa laptop pero may bakanteng isang upuan. Matagal niya pinagmasdan yung upuan, si Patrick naman napasilip konti at naakit sa ganda ng wet looking na dalaga. Pasimple niya sinipa dahan dahan ang bakanteng upuan at napangiti yung dalaga.

“Oh, sorry ha pero may i?” tanong ni Romina at lalo pang sinipa ni Patrick yung upuan. “Sure” sagot lang niya at nagtuloy magtype sa kanyang laptop. Nag aabang parin si Romina ng lamesa na mababakante, nakita niya ang binata pahigop higop sa mainit nitong kape kaya medyo naiinggit na siya.

Lumapit ang isang waiter sabay tinignan ang dalaga pero si Romina nagdadalawang isip pagkat nahihiya naman umorder. “Go ahead” sabi ni Patrick kaya napangiti ang dalaga at nag order na ng kanyang inumin. “Uy salamat ha, gusto ko nang uminom e at ang tagal naman magkaroon ng vacant table” sabi ng dalaga.

“Sure no problem” sagot lang ni Patrick at natawa siya sa isang komento ng kanyang kaibigan. Ilang beses napabuntong hininga si Romina, muling tumunog ang kanyang phone pero di niya ito pinapansin. Naintriga na si Patrick at tinignan ang dalaga, maganda siya at morena, medyo basa ang straight hair at nung napatingin ang dalaga sa kanya muli niya tinago mukha niya sa screen.

Tumunog ulit yung phone ng dalaga, “Ang alam ko pag nagring ang phone sinasagot yan e” sabi ni Patrick. “Ah sorry, ayaw ko sagutin e. Is it bothering you?” tanong ni Romina. “A little, palitan mo ringtone mo para mas maganda” sagot ni Patrick kaya napasimangot konti ang dalaga at nilagay sa silent ang phone niya.

Dumating ang order ng dalaga, agad siya humigop pero pansin ni Patrick nakatitig ang dalaga sa kanyang muffin. Ang binata pumutol ng konting slice at sinugurado na makikita ng dalaga ang pagkain niya. Napatingin si Romina sa waiter pero tinulak ni Patrick muffin niya palapit sa dalaga. “Fork nalang” bigkas niya pero ang dalaga kumurot ng piraso at nagpacute bago kinain.

Isang minuto ang lumipas at biglang natatawa si Romina, napataas kilay ni Patrick at tinitigan siya. “Takas mental?” biro niya. “Sira, my phone is vibrating and im tickled” sagot ni Romina. “Will you tell me why ayaw mo sagutin? Kasi if you don’t maghihinala ako na ninakaw mo yan at yung totoong may ari ang tumatawag. But im not judging you, just curious” sabi ni Patrick.

“First of all hindi ako magnanakaw” sabi ni Romina sabay kumurot muli sa muffin. “Okay so bakit ayaw mo sagutin phone mo?” tanong ng binata. “Tsk basta may mga iniiwasan ako” sabi ng dalaga. “Fine, suit yourself” sabi ni Patrick at muling nagfocus sa kanyang social network page.

Natatawa nanaman si Romina dahil sa pagvibrate ng kanyang phone. “Do you need privacy?” biro ng binata at napahalakhak ang dalaga. “Sabi ko na nga ba eventually yan ang iisipin mo e” sabi ng dalaga. “At ano naman ang iniisip ko?” landi ni Patrick at nahiya bigla ang dalaga at tumingin sa malayo. “Wala, sorry” bulong niya pero talagang natatawa.

“E di ilagay mo sa bag at wag sa pocket, diba? Unless gusto mo talaga siya sa pocket” hirit ng binata at muling natawa si Romina, kumurot siya ng pirasong muffin at tinapon sa binata. “O ayan nasa bag na, happy ka?” sabi ng dalaga. “Ikaw happy ka ba?” biro ni Patrick at nagtawanan yung dalawa.

Tuloy ang pagkurot ni Romina sa muffin, si Patrick sumisilip kaya nahihiya ang dalaga kaya todo pacute siya sa pagnguya. Di mapakali si Romina at laging napapatingin sa kanyang bag para tignan ang kanyang phone. “Alam mo sagutin mo na” sabi ng binata. “Ayaw ko nga e, pag sinagot ko magkakaproblema” sabi ng dalaga.

“E di patayin mo nalang” sabi ni Patrick. “Tsk, lalong magkakaproblema. Cant you see im in a bind” sabi ni Romina. “Malay ko ba, di ko naman alam bakit ayaw mo sagutin. So maniniwala nalang ako sa sinasabi mo” sabi ng binata. “Fine, im going to tell you” sabi ng dalaga. “Go ahead, im listening” sabi ni Patrick sabay nagtago muli ng mukha sa laptop screen.

“Kasi I have two suitors” sabi ni Romina at napsilip si Patrick sa kanya. “Haba ng hair mo” bigkas niya at napataas ang kilay ng dalaga at medyo nagsimangot. “Literally” pahabol ni Patrick sabay turo sa dibdib ng dalaga kung saan umaabot ang kanyang buhok. Natawa tuloy si Romina at inayos buhok niya at nagpacute. “Sira ka, di naman literal yung sinabi mo e. You meant it as an insult” sabi ni Romina.

“Nope, mahaba talaga buhok mo. I am just telling it as it is” sagot ng binata pero natawa ang dalaga. Ilang saglit natawa narin si Patrick kaya sabay sila nagbungisngisan. “Fine sorry, pero totoo naman mahaba buhok mo. So tuloy mo kwento mo” sabi ng binata. “Yun na nga, I have two suitors. Okay so pareho na sila matagal nanliligaw sa akin”

“My problem is oh wait, I entertain them both pero may limits. Alam mo yon? I don’t really get close to them. Basta they are my suitors” sabi ni Romina. “Oo na I know you have two pero I was thinking you had more than two. So whats the problem?” tanong ni Patrick at napangiti si Romina at biglang nilaro ang kanyang buhok.

“Kasi I made a promise sa kanilang dalawa na, wait they know pala na dalawa sila suitors ko ha. Just to make it clear. Pero take note I treat them equally, at ni isa sa kanila di ko pa naka holding hands or mushy mushy stuff. So were clear lang” paliwanag ni Romina.

“I said I am not judging you” sabi ni Patrick at bigla siyang nagtype sa kanyang laptop. “E pano naman kita kakausapin kung nakatago ang mukha mo? Para ko naman kausap yung likod ng laptop mo” reklamo ng dalaga sabay nilabas ang kanyang phone para magtext.

Huminga ng malalim si Patrick, “Wait then” sabi niya at muling nagtype sa kanyang status. “A very pretty girl is seated in front of me. I don’t know her…a gift from God? Nah, we are going to talk about her love life…what a life nga naman o. Oh well” sinulat niya sabay sinara ang kanyang laptop.

Napangiti si Romina nang makita sa wakas ang gwapong mukha ng binata. Pinaspasan tuloy niya magtext sa kanyang babaeng kaibigan. “Nasan ka ba sis I need you. I need someone to…wait forget it…im fine” tinext ng dalaga sabay tinago ang kaynang phone. “First things first. Hi my name is Patrick” pakilala ng binata sabay inabot ang kamay niya. “Romina” sagot ng dalaga at nagkamayan yung dalawa at nag ngitian.

“So tell me your story” sabi ng binata at muling hinawakan ng dalaga ang kanyang phone. “Ah, kasi tulad ng sinabi ko, may dalawa” pacute niya habang pasimpleng nagtetext. “Okay, so you have two suitors, so why are you avoiding them?” tanong ni Patrick at pati siya pasimpleng nagtype sa kanyang laptop.

“Sis bakit napaka awkward bigla? Kanina okay lang pero parang ayaw ko na ikwento sa kanya” text ng dalaga. “Okay here comes the pain, here comes the pain” post naman ni Patrick sa kanyang social network at nagngitian yung dalawa.

“Okay, so I kinda promised them that may sasagutin ako isa sa kanila by the end of this semester” kwento ng dalaga. “Oh so youre in a hurry in having a boyfriend” sabi ni Patrick. “Hindi sa ganon pero ang tagal na nila kasi nanliligaw and I like them both. Di naman ako greedy pero hindi lang ako makapili” kwento ni Romina.

“I see, then ask for more time” sabi ng binata. “Pero I already made a promise to them. Siguro gusto ko narin magkaroon ng boyfriend” pacute ng dalaga. “Ako nga din minsan iniisip ko narin magkaboyfriend e” landi ni Patrick at nagtawanan yung dalawa. “Pinapatawa lang kita kasi nakikita ko parang hirap ka nga talaga” bulong ng binata.

Napangiti si Romina at tinignan yung platito, nagulat siya nung itaas ng binata ang kanyang kamay para tawagin yung waiter. “Can we have another muffin please” bigkas niya at muling napatext si Romina sa kanyang kaibigan. “He can read my mind…make that stomach hahaha” text niya. “Sis what the hell are you saying? Nasan ka ba?” sagot ng kaibigan niyang si Sheryl.

“Okay I just ordered another muffin…sana naman kainin niya ng mabagal para tumagal pa kami mag usap” post naman ng binata sa kanyang social network wall. Pagkalapag ng muffin agad kumurot si Romina, “I cant decide kasi there are some traits meron yung isa at wala yung isa. Yung kulang nung isa nandon naman sa isa” kwento ng dalaga.

“Wala naman kasi taong perpekto e, so ganyan talaga yan. Piliin mo nalang sino mas matimbang” sabi ni Patrick. “I cant, kasi parang patas lang sila” sabi ni Romina. “At ayaw mo narin siguro matawag ng iba na nagpapaimportante ano?” bulong ng binata at gulat na gulat yung dalaga. “How did you know?” tanong niya.

“Siyempre may mga kakampi mga yan. Lets say team Edward at team Jacob. Natural pag wala ka pa pinipili yung friends nila sasabihin nagpapaimportante ka. Usually kasi mga tao una iisipin negative e, hindi nila iisipin na hirap ka mamili dahil pareho sila may good traits” paliwanag ni Patrick at napahanga ang dalaga at napangiti.

“So, ayun ang problema ko. If you were me what would you do?” tanong ng dalaga sabay titig sa gwapong binata. “Hmmm I really never liked men you know” banat ng binata at nagtawanan sila. “Sira ka talaga” sabi ni Romina. “Hey, I was just trying to ease your mind by making you laugh. Mukha kasing end of the world mukha mo”

“If it was me? Well I would choose the one with the negative traits I can handle. In the end you will end up with regrets kapag nakaharap mo na negative traits nila. At that time sasabihin mo sana si ganito nalang kasi ganito. Sana si ganito nalang kasi hindi siya ganito. I somehow understand what youre feeling, but if I were you I would ask for more time” sabi ni Patrick.

“But I already promised them I would make a decision already” sabi ni Romina. “So? Would you rather have a sound judgement rather than a forced one? Again, in the end youre going to blame yourself and say sana di ako nagdecide agad. Iniisip mo nanaman ano sasabihin nila about you”

“If I were one of them, of course I would feel sad a bit, scared at the same time thinking why she could not easily choose me. I could easily criticize you but that would make your decision easier. Or I could level up and look at myself, ano ba kulang ko kaya hindi niya ako mapili agad?”

“Maybe you need more time, one of them may become better, one of them may back out” paliwanag ng binata at napaisip ang dalaga at pasimpleng nagtext. “Oh my God he does make sense” text niya sa kanyang kaibigan. “Maybe there is someone out there who would be better” post naman ni Patrick sa kanyang social network page.

“I really am confused right now” bulong ni Romina. “I understand, so maybe we can have a different approach” sabi ni Patrick. “How is that?” tanong ng dalaga. “Instead of talking about them and thinking about them, why don’t you tell me about yourself so I can see why they are so in love with you” banat ng binata at napangiti ang dalaga.

“Bakit naman naging about me ito?” pacute ni Romina. “If you don’t want it that way then you still have to tell me about yourself. You asked me to be you, you asked me if I were you so how can I try to become you if I don’t know you?” sabi ni Patrick. “I am just going to bore you” bulong ng dalaga sabay kumurot ulit sa muffin.

Kumurot din si Patrick sabay ngumiti, “Start talking and let me decide about that” sabi niya. “I don’t think you have the time” sabi ni Romina. Sinara ni Patrick laptop niya sabay tinago sa kanyang bag, “Kapag yan bumalik sa lamesa then youre boring and I am going to hate myself for even listening to you” sabi ng binata at natawa yung dalaga.

“Skip the obvious” sabi ni Patrick. “What do you mean?” tanong ni Romina. “I am not blind so lets skip the parts that I can see, I know youre going to be humble and if I am going to insist youre going to say im hitting on you. Let us avoid that and you tell me who you are. Just so you know youre pretty, okay that is the obvious part. So tell me your story Romina” sabi ni Patrick.

Huminga ng malalim ang dalaga at napangiti, may kakaiba siyang kiliti na naramdaman sa kanyang puso kaya nilapag niya phone niya at kumurot sa muffin. “Okay, I am taking up business administration because someday I would like to continue the business of my family” sabi ng dalaga. “And I am taking up Architecture” sagot ng binata.

“Wait, akala ko ba about me lang?” tanong ni Romina. “True, but If I try to become you then you must understand too what clouded my judgement. Different variables, I cannot totally become you because parts of me will always remain me. And you have to know me too so you could understand why I tried to become you and gave such a decision”

“I may give you answer that you might not agree with, then you say ay di ako ganon. Pero ganon ako e. Do you understand?” paliwanag ni Patrick at napangiti nalang ang dalaga at kamay niya ginagapang ang kanyang phone sa lamesa. “Fair enough, are you sure may time ka?” pacute ni Romina.

“They serve dinner here you know” banat ni Patrick sabay tinaas niya kamay niya para tawagin yung waiter. “Menu please” bigkas ng binata at tuluyan nang hinawakan ni Romina phone niya at nagtext. “Shet! Awkward! Dinner bigla” text niya. “Sis! Dinner with who? Sino pinili mo?” sagot ng kaibigan niya.

“Wala. Bakit hindi ako makatanggi? OMG! Bakit ganito ako?” sagot ng dalaga sabay binaba niya phone niya pagkat inabutan na siya ng menu ng waiter. “Oh im sorry, I should have asked you first if you wanted to have dinner” sabi ni Patrick. “Youre treat?” tanong ng dalaga. “Unless youre the guy then no” sabi ng binata at nagtawanan sila.

Tinago ni Romina mukha niya sa menu sabay napagat sa kanyang labi. Sinisilip niya ang binata at tanging mga mata nila ang nakalitaw kaya napabungisngis siya habang namimili. Pagkatapos mag order ay pinapaikot ikot ng dalaga phone niya sa lamesa habang si Patrick nilabas din phone niya.

“OMG! I cant believe going to have dinner with her. What am I thinking? Panindigan na to” post niya sa kanyang social network site. “So, I am lazy” bulong ni Romina. “I am paranoid” sagot ni Patrick at nagtawanan sila. “Why paranoid?” tanong ng dalaga. “Why lazy?” sagot ng binata.

“I asked you first” sabi ni Romina. “I asked you second, so why are you lazy?” pilit ni Patrick. “Ay ang daya nito, ladies first diba?” sabi ng dalaga. “Kaya nga so sumagot ka na muna” banat ni Patrick at muli sila nagtawanan. “Hmmm, so madaya ka, ewan ko basta tamad ako. Pag may dapat gagawin e di ko agad ginagawa. Kapag kailangan na talaga don ko lang siya ginagawa” kwento ni Romina.

“Ako naman pag may dapat gawin gusto ko tapusin agad. Di ako mapakali kapag alam ko may dapat ako gagawin. Gusto ko wala ako ginagawa kaya kapag alam ko meron I do it at once. Then pag tapos na di ako mapakali lalo na pag wala na ako ginagawa. Iniisip ko na meron pa” kwento ng binata at natawa yung dalaga.

“Hala ka baka may dapat ka pang gagawin” sabi ni Romina. “I wouldn’t be here if I had something to do. You actually gave me something to do” sabi ni Patrick. “Which is?” tanong ng dalaga. “Help you, so keep talking Romina, now you know I am paranoid so you really have to tell me more about you” banat ng binata.

“Edward is lazy like me, Jacob is lazy narin siguro” sabi ni Romina. “Oh talagang yan ang mga pangalan nila?” tanong ni Patrick at muli sila nagtawanan. “Sira, parang codename lang” sabi ng dalaga. “Ah I see, but why are you telling me about them? Gusto mo ba ako maging sila?” tanong ng binata.

“Di naman, para lang malaman mo” sabi ni Romina. “Kailangan ko ba sila kilalanin para makilala ka? Or are you trying to tell me that you like lazy people?” hirit ni Patrick. “Baliw ka talaga, Of course if youre going to help me decide then you must know about them too” sabi ng dalaga. “Indeed, but its quite difficult learning about three people you know”

“I might end up crazy. So why not stick to the main character which is you for now” sabi ni Patrick at napangiti si Romina. “Okay then” bulong niya. “I still might end up crazy even if its just you” post bigla ni Patrick sa kanyang wall. “Why does he really want to know me? Ay shet sis…kinikilig ako bigla dito” text naman ni Romina sa kanyang phone.

“I am a frustrated singer” bulong ni Romina. “I have sensitive ears” banat ni Patrick at nahampas siya bigla ng dalaga. “Ito naman binara ako agad, I was expecting you to make pilit me to sing” pacute ng dalaga. “Gawain ng mga manloloko yon, papakantahin ka tapos kahit pangit boses mo sasabihin maganda. At ikaw maniniwala ka naman and you will feel good about him making pilit you” sabi ni Patrick.

“Harsh” sabi ni Romina pero todo bungisngis siya. “Biro lang, sige you can try and sing” sabi ng binata. “Hindi na po baka magdugo tenga mo” sabi ng dalaga. “Sensitive ka pala” sabi ni Patrick. “Yeah a bit” sagot ng dalaga. “Well if you tried to sing then you might have learned that I am capable of lying” sabi ng binata at muli sila nagtawanan.

“Kasi kahit pangit sasabihin mo maganda boses ko?” tanong ni Romina. “Of course, diba ganon silang dalawa?” banat ni Patrick at napasimangot ang dalaga pero muling natawa. “Bwisit ka” pacute niya. “Kasi you said frustrated singer ka, ako naman we just met so I have to believe you. Unless you were lying and trying to make me really make pilit you to sing?” tanong ng binata.

Napangiti nalang si Romina at pinaikot muli ang kanyang phone. “I really cant sing” bulong niya. “And I believe you” sabi ni Patrick at naghalakhakan yung dalawa. “Usually boys will try to make you feel good, kahit sabihin mo pangit boses mo, pipilitin ka parin nila kumanta tapos sasabihin nila maganda boses mo” sabi ng dalaga.

“Ewan ko, ask them why they say maganda boses mo kahit na alam mong hindi” sagot ni Patrick. “Alam ko na isasagot nila, pipilitin nila maganda talaga boses ko” sabi ni Romina. “At maniniwala ka naman” banat ni Patrick at hinampas tuloy ng dalaga ang kanyang kamay sabay muli sila nagtawanan.

“Romina, always remember that a chicken sandwich is not made of chicken shit” sabi ni Patrick. “I know that, sira ulo ka talaga” pacute ng dalaga. “Really? Then how come hindi ka maka decide sa dalawa?” tanong ng binata. Napaisip si Romina, dumating na yung waiter at nilapag ang kanilang pagkain.

Kinuha ng dalaga ang kanyang phone at muling nagtext, “Chicken sandwich is not made of chicken shit sabi niya” text niya sa kanyang kaibigan. “What? Of course its not” reply ni Sheryl. “I know, he makes sense” sagot ni Romina sabay tinago ang kanyang phone sabay nginitian ang binata. Si Patrick nakangiti at nakatitig sa phone ng dalaga. “So we have something in common, text addict?” tanong niya.

“Medyo” bulong ng dalaga sabay nilanghap yung masarap na pagkain sa harapan niya. “Would it be improper for me to ask your number?” tanong ni Patrick. “The food will be gone and the day will have to end, perhaps it’s a good idea if I give it to you” sagot ni Romina. Nagpalitan yung dalawa ng number at sinimulan na ang kanilang pagkain.

“So Romina, tell me more about yourself”



The Third E-book
By Jonathan Paul Diaz


e-books for sale

Saturday, November 26, 2011

Spare Tire Preview


Prologue

Puno ang auditorium ng isang college ng mga estudyante para sa kanilang freshmen orientation. Sa pinakaharap nakaupo ang isang isang binata. Malakas ang kanyang hang over kaya upo niya hindi maayos at bukang buka ang mga legs niya. Nakapikit siya at sumasakit talaga ang ulo kaya napabungtong hininga siya.

“Badtrip bakit pa kailangan may ganito e pwede naman ilagay nalang sa pamphlet. Marunong naman ako umintindi” bulong niya. “Kaya nga e” sagot ng isang dalaga kaya minulat ni Xavier ang mata niya at napatingin sa babaeng katabi niya. Pansin niya nakasimangot ang magandang dalaga kaya pasimple niya inayos ang kanyang upo.

“Yang simangot mo mukhang may ibang pinaghuhugutan” bulong ng binata. Tinignan lang siya ng dalaga at pilit na ngumiti. “Alam mo kung kailangan mo ilabas yang problema mo okay lang sabihin mo sa akin kasi may hang over naman ako. Kahit ano sabihin mo sigurado makakalimutan ko din lang naman. Kaya kung makakatulong sige kunwari makikinig ako” bulong ni Xavier at naakit siya sa sobrang bango ng dalaga.

“Why are boys so insensitive?” bigkas ng magandang dalaga sabay muling nagsimangot. Kinurot ni Xavier sarili niya at napaaray. “Di naman lahat” bigkas niya kaya natawa konti yung dalaga. “I mean kailangan pa ba talaga sabihin lahat ng nararamdamam mo? Hindi ba sila pwede makaramdam?” hirit ng dalaga.

“Baka slow yung utak, malay mo delayed reaction lang tulad nito” sabi ng binata at kinurot niya sarili niya at pagkatapos ng limang segundo doon lang siya umaray. Natawa ng todo yung dalaga at tinignan si Xavier. “Youre funny” bigkas niya. “No, I am Xavier” banat ng binata sabay inabot ang kanyang kamay.

Natawa muli ang dalaga at nakipagkamay naman. “Jasmine” bigkas ng dalaga at nagngitian yung dalawa. “So freshman ka din pala, what course?” tanong ng dalaga. “Gulp course” sagot ng binata. “Whats that?” tanong ni Jasmine. “Gulp gulp gulp…dami kasi bad influence. Paglabas ng campus nagyayaya agad sila inuman. Ako naman si tanga sumasama kasi medyo may kalayaan na di tulad nung high school” sabi ng binata at natawa ang dalaga at nahampas ang kamay niya.

“Actually engot din ako for asking kasi mga Political Science students lang ang may orientation today. So we have the same course” sabi ni Jasmine. “Oh is that so? Pasensya na di ko talaga alam basta alam ko I have to be here” sabi ni Xavier. “Hala ka bad start yan sa college life no” sabi ng dalaga. “Yeah I know, but really aint that bad” sabi ni Xavier.

“Why naman?” tanong ni Jasmine. “E nakilala kita e. E di worth it yung hang over. Imagine pag hindi ako uminom siguro sa likod ako naupo kasama yung mga batchmates kong iba. Buti nalang uminom ako” banat ng binata at napangiti si Jasmine at muli nahampas ang kamay niya.

“Don’t worry sabi mo nga mamaya makakalimutan mo na” bulong ng dalaga. “Hi, sino ka?” banat ni Xavier at natawa si Jasmine at nagbungisngisan yung dalawa. Nagsimula yung orientation, ang dalaga nakikinig pero yung binata panay ang titig sa kanya. Si Jasmine ay maputi at magandang dalaga. Nakasuot siya ng cute glasses at may wavy long hair.

“Excuse me pwede magtanong?” bulong ni Xavier. “Grabe ka naman, sige ano yon?” tanong ni Jasmine. “Bakit Poli Sci napili mong course?” tanong ng binata. “Hmmm well I plan to be a lawyer like my dad” sagot ng dalaga. “Trial lawyer?” tanong ng binata. “Hmmm hindi e, yung corporate lawyer lang” sabi ng dalaga.

“Ah may ganon pala” sabi ni Xavier at natawa konti si Jasmine. “How about you?” tanong niya bigla. “Me? Ewan ko ba, siguro para makilala ka. God works in wonders you know” banat ng binata at napangiti ang dalaga at muli nahampas ang kamay niya. “Bolero ka” bulong niya. “Hindi nga e, wala ako hilig sa sports” sabi ni Xavier at lalong natawa yung dalaga.

“Sira, I wasn’t talking about sports” sabi ni Jasmine. “What were you talking about then?” tanong ng binata. “Wala, youre really funny” bulong ng dalaga sabay ngumiti. “Delikado ka, madami memorization sa law. Pangalan ko palang nakalimutan mo na agad. Di ako si Fanny, ako si Xavier” banat ng binata at natawa yung dalaga. “Wag ka mag alala pati naman ako makakalimutan mo na mamaya” bulong ng dalaga.

“Maari, alam mo kasi ang utak minsan may selective memory yan e. May mga bagay na ayaw mo na maalala kayak ay dali mo sila nakakalimutan. May ibang memorya naman na kailangan mo maalaala kaya pilit silang nandon. At may mga iba gusto mo lagi nandon, basta gusto mo lang”

‘Ikaw select ka ng utak ko” banat ni Xavier at napatingin sa malayo ang dalaga sabay nilaro ang kanyang buhok para itago ang kanyang munting kilig. “Amats mo lang nagsasalita” bulong niya. “Kinakausap mo naman” bawi ng binata at nagbungisngisan sila.

“Kayo talagang mga lalake bolero kayo” sabi ni Jasmine. “Excuse me don’t use false logic. Si ganito ay bolero, si ganito ay lalake. Lahat ng lalake bolero. False logic yan, inaaral natin yan” paliwanag ni Xavier at lalong natawa ang dalaga. “Sorry naman, sige ikaw na yung naiiba” lambing niya.

“Si Jasmine ay maganda. Si Jasmine ay babae. Lahat ng babae maganda. Can be true kasi who are we to judge naman diba? Depende naman sa mata ng kumikilatis, could be false logic or true but that is debatable. Pero, its false logic in terms of logic pero in terms of pagkatao issues then its true” daldal ni Xavier at bungisngis si Jasmine at napahanga.

“Na attract ako kay Jasmine, si Jasmine ay babae. Na aattract ako sa lahat ng babae ganon? Babaero logic?” hirit ng binata at tinago na ni Jasmine mukha niya pagkat di na mapigilan ang kanyang tawa. “But the premise is true” bulong ng binata sabay diniretso ang tingin sa speaker sa stage.

Napangiti ang dalaga at napahaplos konti sa kanyang leeg. “What premise?” tanong niya. “Yung pangalawa” sabi ni Xavier at muling natawa ang dalaga. “E kasi babae naman talaga ako” sagot ng dalaga. “Kaya nga sabi ko true yung premise” bulong ng bnata na pretending to be listening sa speaker. “Fact yon” bulong ni Jasmine. “May mali ata ako nasabi, dapat sinabi ko the premises are both true” bulong ni Xavier at muling napatingin sa malayo ang dalaga.

“The first one is debatable” bulong ni Jasmine. “How come?” sagot ng binata. “Its too early to tell” sabi ng dalaga. “Youre welcome to debate with my mind then” bulong ni Xavier at hinampas lang siya ng dalaga sabay ngumiti. “Trust me matatalo ka” hirit ng binata kaya si Jasmine nanahimik nalang at titig na titig sa stage pero pasimpleng kinikilig.

Sampung minuto ang lumipas at dumikit konti yung dalaga. “You still haven’t answered my question. Why did you choose this course?” tanong niya. “Sa totoo ewan ko, naglaro ako ng draw lots at ito napili ko. Sabi ko sa iyo God works in wonders” landi ng binata. “Seryosong tanong” hirit ng dalaga.

“Totoo naman, in short I am one of those fools who is really lost. Chose a course just to have one. Pero now I can see my future” banat ni Xavier kaya napatingin ang dalaga sa kanya. “Wow, what can you see?” biro ng dalaga. “I can see myself as my own attorney one day” sabi ng binata.

“Wow, bakit may balak ka maging kriminal?” landi ni Jasmine. “Oo” sagot ng binata at nagulat yung dalaga. “Hala, seryoso ka?” tanong niya. “Yup, magnanakaw ng puso mo. Siyempre pag nahuli ako kailangan ko ipagtanggol sarili ko. Kailangan ko pangatwiran bakit ko ninakaw puso mo. Because you see you don’t steal something that you don’t want” paliwanag ni Xavier at agad namula ang pisngi ng dalaga sabay tumingin sa malayo.

“One day I will have to defend myself. You would ask me why, they will ask me why. Pero don’t worry malabo pa naman yon e, tulad ng sabi mo its too early to tell. But it seems I might be taking that path” bulong ng binata. “Alam mo makinig ka nalang sa speaker” bulong ng dalaga.

“Pano ako makikinig e di ka naman nagsasalita?” banat ni Xavier. “Bakit ako?” tanong ni Jasmine. “E di ba orientation ko ito sa iyo?” sagot ng binata at natawa ang dalaga at muli siya hinampas. “Varsity ka ng bolero” biro ng dalaga. “Di ako bolero, sorry ha, siguro nabighani lang ako talaga. Don’t mind me” sabi ni Xavier.

Nakangiti si Jasmine habang nakikinig. Pasimple niya tinitignan si Xavier at pansin niya ang sleepy eyes nito. “Ang mga taong inaantok tila tila ano pinagsasabi” bulong niya. “True that, but you have to have an open mind and understand that some of those uttered words may be true din naman” sagot ng binata.

“Usually they are false” sabi ni Jasmine. “You have to understand that I may still be under the influence of alcohol. Usually alcohol gives the person courage to speak out the truth” banat ni Xavier. “Not always, kaya nga kapag may witness na lasing laging dinidisregard statements niya kasi wala siya sa right state of mind” sabi ng dalaga.

“You have a point, so wala ako sa right state of mind kapag sinabi kong youre pretty and I am attracted to you. You may disregard my statements” banat ng binata at muling napangiti ang dalaga at nilaro ang kanyang buhok. “Youre starting to be really a bolero now” sabi ni Jasmine.

“Don’t be quick to judge, when I say youre pretty that is a complement. When I say I am attracted to you, that is just me being honest. You don’t have enough evidence to prove bolero ako” sagot ng binata. “Pero usually ganyan ang mga bolero” sabi ng dalaga. “Usually, so you still cannot give final judgement” sagot ni Xavier.

“Sabi mo e” sagot ng dalaga. “Uy wag mo naman ako tratuin agad na suspect. Remember you still have to find motive before you can call me a suspect. I already explained my statement, if you side with honesty then by all means consider me guilty” sabi ng binata. “But if you find it false then that is your right”

“First meeting natin and I cannot prove myself. But if you want to take me to court then ayun siguro pwede pa” banat ng binata. “Take you court?” tanong ng dalaga. “Yup, you know tipong kain tayo sa labas or hang out. Siguro doon mapapatunayan mo na di ako liar at the same time mapapatunayan ko din kung tama nga din ang mga sinabi ko. So ano payag ka bang kasuhan ako?” landi ng binata at natawa si Jasmine.

“Kakaiba ka talaga, pero sorry I cant” sabi ng dalaga. “No chance to me to defend myself? Guilty na agad verdict? Walang proper trial?” hirit ng binata. “Youre really funny, pero di mo ba napansin tapos na yung orientation” sabi ng dalaga at paglingon ni Xavier nakita niya schoolmates niya palabas na ng auditorium.

“I will see you around Xavier” pacute ng dalaga. “Aha, so that means pwede?” tanong ng binata. “Hmmm, everyone deserves a fair trial diba?” sabi ni Jasmine. “Ah justice is so sweet, so kailan yung trial?” landi ng binata at napansin niya yung simangot sa mukha ng dalaga.

“Hey, bakit ka pala malungkot kanina?” tanong ni Xavier. “Hmmm amazingly you made me forget about it. Perhaps God really works in mysterious ways. Buti naka inom ka” banat ni Jasmine at nagtawanan silang dalawa. “How about lunch, ay este first hearing?” landi ng binata.

“Hmmm sorry ha, pero this case is complicated” sabi ni Jasmine at bigla nalang umalis. Lumabas si Xavier ng auditorium at agad nakita ang kanyang mga kaibigan. “O pare all smiles ha” sabi ni Tony. “Pare alam mo ang ganda nitong orientation, buti nalang nag attend ako” sabi ni Xavier at nagtawanan ang kanyang mga kaibigan.

“Kagabi sabi mo ayaw mo pumunta. Sabi mo pointless” biro ni Eric. “Excuse me wala ako sa right state of mind, I was under the influence of alcohol. But today, may hangover nga ako pero nasa right state of mind and heart ako pare” sabi ni Xavier. “Naks, may nakilala ka sa loob ano?” landi ni Eric.

“Oh yes pare, salamat nga at nag attend talaga ako. At gusto ko na course ko” sabi ng binata at nagtawanan ang kanyang mga kaibigan. Nakikitawa si Xavier pero sa malayo nakita niya si Jasmine na may hawak na boquet of flowers. Nakangiti ang dalaga habang inaamoy ang mga bulaklak pero may katabi itong binata na nakaakbay sa kanya.

“Kaya naman pala complicated na kaso sabi niya” bigkas niya. “Ano? Pare youre talking nonsense” sabi ni Tony. “Kulang lang sa alak to mga pre, tara sundutin natin. Pesteng hustisya to talaga” sabi ni Xavier at niyuko niya ulo niya at naglakad palayo.

“Sagot mo ba pre?” tanong ni Tony. “Oo, nyeta, isang truck ng beer o kaya tanker ng gin. Tara na at umalis na tayo dito. Walang kwenta talaga yang orientation na yan” sabi ng binata. “O akala ko ba thankful ka na nag attend ka?” tanong ni Eric.

“Ows? Yun ba nakalagay sa affidavit ko? Pwes nireretract ko na. Wala ako sa right state of mind nung sinabi ko yon. Tara na dali. Dapat kasi nilasing niyo ako ng todo para di na ako nakabangon pa e. Alam niyo kasalanan niyo to” sabi ni Xavier at napakamot nalang ang kanyang mga kaibigan.



Spare Tire E-book
By Jonathan Paul Diaz

“Kahit Spare Tire nauubusan din ng hanging habang inaantay siya piliin” - Xavier

Thursday, November 24, 2011

Bertwal 2 Preview

Prologue

Kakalabas ng school building ng isang matipunong binata. Agad siya nag inat sabay humikab habang nakapikit ang kanyang mata at hinarap ang sinag ngaraw. “Tapos na exams pre?” tanong ni Wilfredo, ang matalik na kaibigan ng binata.

“Yes pare at grabe parang walang naiwan na laman ang aking utak. At least tapos na midterms” sagot ng binata. “Hello Charles and Wil” bati ng isang magandang morenang dalaga. “Hey Jenny, musta ang exams?” tanong ni Wilfredo. “Hmmm it was okay. Tara tambay tayo sa mall” alok ng dalaga.

“Sige, I cant come” sagot ni Charles. “Nanaman? Pare alam mo wag ka masyado nagkukulong sa bahay. Naku baka mabali yang kamay mo” biro ni Wilfredo. “Hay naku kayo talagang dalawa talkinga about foolishness again, halika ka nga dito” sabi ni Jenny at inayos niya ang kwelyo ni Charles.

“Excuse me Jenny, alam mo naman may report pa ako na kailangan tapusin” sabi ng binata. “At yung sinasabi mo naman ay yung paglalaro niya ng video games. Ito talagang Jenny ano tingin mo sa amin manyakis?” landi ni Wilfredo. “Kayong dalawa matagal na tayong magbabarkada, kilala ko na kayo” sabi ng dalaga.

“Naman, pati ba ako Jenny? Sila lang yon” sabi ni Charles. “Oh I know, pero malay ko ba kung nainfluence ka na nila” pacute ng dalaga. “Hoy lalake wag kang nagmamalinis diyan” banat ni Wilfredo. “Excuse me pare hindi ako nagmamalinis, hindi lang ako katulad niyo. Mild version lang ako, just for curiousity purposes” landi ni Charles at pareho sila binatukan ni Jenny.

“Sige na mister paranoid, umuwi ka na at gawin mo na yang report mo” sabi ng dalaga. “Oo nga, pero Wil nasan na yung hinihingi kong picture? Kailangan ko sa report yon pre. Matagal ko nang hinihingi sa iyo” sabi ni Charles. “Ay oo nga no, sige i PM ko sa iyo mamaya” sabi ni Wilfredo.

“Pare geek talk ka nanaman” sabi ni Charles at pinagtawanan siya nina Wilfredo at Jenny. “Hay naku pare mag adapt ka naman sa change. Grabe you have to embrace the digital changes at wag kang manatiling Jurassic” biro ni Wil. “Hello! Dala ko flashdrive ko, akin ka” sabi ni Charles.

“Sorry pre di ko dala laptop ko. Isend ko nalang sa iyo mamaya sa e-mail mo” sabi ni Wilfredo. “Okay then, mga anong oras ba?” tanong ng binata. “Grabe ka, basta icheck mo mamaya. At least may e-mail ka at hindi ka masyado dinosaur” biro ng kanyang kaibigan. “You should go online around eight, nagchachat kami magbabarkada up to one ng umaga minsan” sabi ni Jenny.

“Wala na kayo ginawa kundi online, halos diyan na ata kayo nakatira. May telepono naman o kaya text message” sabi ni Charles. “Dino ka talaga pre, mas masaya ang chat kasi kayo lahat nandon. At pare gumawa ka na ng account mo sa FB, nandon kami lahat” sabi ni Wilfredo. “Aanhin ko naman yang mga social network na yan? Sayang lang oras ko. Araw araw naman tayo nagkikita” sabi ni Charles.

“Dino, you get to meet new friends. Yung iba batchmates natin na nasa ibang school or ibang bansa nandon din. Tignan mo hindi ka nakasama sa outings, last Saturday we have a mini reunion. Kung may FB ka sana e di nakasama ka” sabi ni Jenny. “Tapos sasabihin niyo kaibigan niyo ako e kay dali niyo naman ako itext or tawagan” sabi ni Charles.

“Hindi na kita tinext kasi alam ko ayaw mo din lang. Mas gusto mo magkulong sa kweba mo” biro ni Wil. “Did you try pare? Malay mo gusto ko sumama” sabi ni Charles. “How about now?” tanong ni Jenny. “I told you I am busy today” sagot ng binata. “O sa sabado pre may get together, sasama ka?” tanong ni Wilfredo. “Sabado? Di ako pwede e” sabi ni Charles at tinawanan siya ng dalawang kaibigan niya.

“See that, alam ko ganyan din lang isasagot mo” sabi ni Wil. “Don’t worry Charles we have not given up on you” biro ni Jenny. “Mga to naman pag magsalita para naman akong may sakit na malala” drama ng binata. “Whatever caveman, basta mamaya ipapadala ko yung file pagkauwi ko. Sige na mauna na kami, at ikaw magpunta ka na sa iyong Bat Cave” biro ni Wilfredo.

After dinner nagkulong sa kwarto si Charles, sinindi niya computer niya at agad nag check ng e-mail. “Finally, the files I need” bigkas niya at agad niya na download yung photos para sa kanyang report. Nag inat ang binata sabay hinanda na ang sarili para sa pagpapatuloy ng kanyang report.

Bumukas bigla ang pinto ng kanyang kwarto at pumasok ang kanyang ate na si Charissa. “Hey Charles, you wanna come with?” tanong ng magandang dalaga. “No thanks ate, I have a report to finish” sagot ng binata at biglang tinakpan ng dalaga ang mga mata ng kanyang kapatid.

“Katatapos lang ng exams, grabe ka naman. Kailan ba due yan?” tanong ni Charissa. “Next week, ate wala ako makita” sabi ni Charles. “Next week pa pala e, sumama ka na kasi. Tatambay lang kami sa coffee shop with my friends” lambing ng dalaga. “Ate did mom and dad put you up to this?” tanong ni Charles at nagtitigan yung dalawa. “Hay naku concerned lang kami sa iyo. Wala ka na ginawa kundi magkulong dito sa kwarto mo”

“You don’t even socialize anymore since nag college ka. Ano ba problema?” tanong ni Charissa. “Bakit porke mas gusto ko mag isa may problema na agad?” tanong ng binata. “We are just worried, masyado ka na loner” sabi ng dalaga. “Ate, gusto ko mag graduate, then maghanap ng trabaho, then doon ko gagawin lahat ng gusto ko”

“Think about it, wala na ako curfew non, I spend my own money, I can do whatever I want and whenever I want” sabi ni Charles. “Yeah right, by that time ermitanyo ka na. Kahit konting social life wont hurt you bro” lambing ni Charissa. “Ate, my social life can wait” sabi ng binata. “Virtual social life then” hirit ng ate niya. “Kalokohan yan ate, sayang lang oras ko. Sige na umalis ka na at ang matalino mong kapatid ay may gagawin pa” sabi ng binata.

“Hay naku little bro, don’t worry we have not given up on you yet” sabi ni Charissa sabay lumabas ng kwarto. Napabuntong hininga ang binata at tinapik ang kanyang noo. “We have not given up on you yet” landi niya sabay inayos ang kanyang upo at humarap na muli sa kanyang computer. “I am perfectly fine, when I graduate tignan natin. In my own time people, in my own time” bigkas niya.

Bandang alas onse natapos si Charles, lumabas siya ng kwarto para gumawa ng sandwich. Nung babalik na siya sa taas dumating na ang kanyang ate na mukhang very happy. “Hey little bro, sana sumama ka. Laugh trip kami for almost three hours” sabi ng dalaga. “Ate sa tatlong oras na laugh trip, natapos ko report ko. I told you time is important” sabi ni Charles.

“Grabe ka naman bakit wala ka nab a extra three hours in the next days to come? O ngayon tapos mo na report mo ano na gagawin mo? Katatapos lang exams, o sige nga” sabi ni Charissa. Nagsabay yung magkapatid paakyat ng hagdanan, pinutol ng binata sandwich niya at binigay yung isang hati sa kanyang ate.

“Im sure I will find other things to do” sabi ng binata. “Like what?” tanong ng ate niya. “I don’t know yet, basta makakahanap ako don’t worry” sabi ni Charles. “Yeah right, advance reading? Play video games? Watch cartoons? Di ka pa ba nagsasawa sa routine mo? Alam mo since tinutubuan ka na ng balbas pahabain mo na at wag ka narin magpagupit. Tamang tama pag graduate mo ermitanyo ka na talaga” biro ni Charissa.

“Sige lang, ermitanyo, dinosaur, caveman, batman, sige pa call me names and when I graduate I will show all of you” banat ng binata at tumawa ang kanyang ate. “No doubt gragraduate ka little bro, matalino ka pero tandaan mo pano ka magtratrabaho kung hindi ka na marunong makipag socialize? Siguro ipapasok ka isang room at doon ka magwork mag isa” hirit ni Charissa.

“O kaya ipapadala nila ako sa bundok at doon nalang ako mag remote work” sabi ni Charles at nagtawanan yung dalawa. “Hay naku little bro, all you need is balance. Time for studies and time to socialize. Trust me you need it” sabi ni Charissa. “Yeah, tignan ko pa kung papasok sa tight schedule ko” biro ng binata.

“Hey Charles start learning sorcery or magic” sabi ni Charissa bago siya pumasok sa kanyang kwarto. “Bakit ko naman gagawin yon?” tanong ng binata. “Usually yun kasi ang mga powers ng mga ermitanyo. O kaya mag aral ka maging manggagamot or mangkukulam” hirit ng ate niya sabay tumawa. “Sige lang ate tawa ka pa, pag graduate ko tignan ko lang kung sino ang tatawa” banta ng binata. “Hmmm by that time kaya mo na siguro gumawa ng ginto mula sa bato” banat ni Charissa.

Pumasok ng kwarto si Charles at natawa konti sa mga sinabi ng ate niya. Naupo siya sa harapan ng kanyang computer at napaisip. “Fine, just the social networks then” bigkas niya kaya agad siya nagregister sa Facebook at unang hinanap ang kanyang kaibigan. “Aha! Wilfredo Delgado” bigkas niya pero ang daming profile ang lumabas sa screen.

“Walanghiya ang dami mo palang kapangalan. There you are pare…send friend request…click” bigkas niya sabay napatingin sa gilid at may nakitang magandang babae sa friends list ng kanyang kaibigan. “Hello, sino ka?” tanong niya at pipindotin sana yung link ng dalaga pero may sumulpot na pula na notification sa itaas ng screen. “Wilfredo Delgado has accepted your friend request” basa niya at muli siya nagulat nang may nag pop up na mini screen.

“Wow!!! Naka FB ka na Batman!” nakalagay sa chat screen kaya natawa si Charles. “Kung maka react ka naman akala mo kung sobrang artistahin ako” reply niya. “Teka ikakalat ko lang” sabi ni Wilfredo. Binisita ni Charles wall ng kanyang kaibigan at natawa siya nang mabasa niya yung bagong status nito.

“Si Charles may FB account na!” post niya at natuwa naman si Charles nang makita ang daming nagreply na mga kaibigan nila. “Sige ipaabot niyo pa sa CNN, BBC at Al Jazira news networks” reply ni Charles. “Oh my God totoo nga! Psst accept mo friend request ko” sagot ni Jenny.

“Charles! Accept mo na friend request ko!” hirit ng dalaga. “Bakit nag away ba tayo? Matagal naman na tayong magkaibigan ah” sagot ng binata.

Wilfredo: LOL patawa ka talaga

Charles: Pare may U yung ulol

Jenny: Charles ano ba?!!!

Natawa si Charles kaya naclick yung mga notification icons, “Jenny Cruz wants to be friend…accept” bigkas niya tapos nagulat siya pagkat ang dami pang batchmates ang nag add sa kanya. Tuwang tuwa ang binata sa pag accept kaya wala pang limang minuto ay meron na siyang thirty five friends.

Bumalik siya sa profile ni Wilfredo at muling pinagmasdan yung picture nung magandang dalaga. “Carmela Perez…sino ka at bakit ang ganda mo?” bulong niya at bago niya iclick yung profile ng dalaga ang daming popping sounds kaya bumalik siya sa wall ni Wilfredo.

Wilfredo: Hoy Dinosaur, okay ka lang ba o panay na nosebleed mo? LOL

Charles: Kulit mo, sabi ko may U yon

Wilfredo: FYI, LOL stands for laughing out loud

Charles: FYT

Jenny: FYT? Whats that?

Charles: Sabi niya F you idiot, kaya sinagot ko F you too

Wilfredo: FYI stands for For Your Information pare

Charles: Ay ganon ba? ULOL

Jenny: Kulit mo, walang U yung LOL

Charles: Duh! It means Ultimate Laughing out Loud

Wilfredo: Nyahahaha tado ka. Pano yon?

Charles: E di yung sobrang landing exaggerated na tawa ng bading

Jenny: Hahaha! Bumalik na si Charles. OMG! Bumalik na yung dating Charles!

Wilfredo: Bwahahaha! Tado ka napatawa mo ako don. Like old times

Charles: Ano naman meaning nung TADO?

Wilfredo: E di ikaw yon! Nyahahahaha!

Jenny: Ewan ko bakit natutuwa ako, grabe Charles youre really back

Charles: Wait pre may tanong ako…sino si…

Wilfredo: Pare magpost ka naman ng status message mo tapos maglagay ka pic

Napailing si Charles kaya nagpunta siya sa kanyang wall. Pero binalikan niya agad yung profile ni Carmela at napangiti. “First things first, status message at mamaya ka na” bulong niya kaya nagisip siya ng matagal.

Charles: Please be gentle with me. First time ko

Wilfredo: Bwahahahaha! Walanghiya ka! Bumalik ka na nga talaga!

Jenny: No comment, bwisit ka!

Charles: Bakit may problema ba status message ko?

Wilfredo: Tado! Ang pagbabalik ni Charles the great!

Jenny: Sana pati sa real life bumalik ka narin, we miss you

Napabuntong hininga si Charles pero napangiti sa mga komento ng kanyang mga kaibigan. Muli niya binisita ang profile ni Carmela at takot na takot siya iclick yung friend request button.

Charles: Pare may tanong ako, sino si…

Wilfredo: Sino pare?

Jenny: Malamang joke time to

Charles: Seryoso, sino si…

Wilfredo: Sino nga?

Charles: Triple dot

Jenny: Hahaha sabi ko na e

Wilfredo: Bwisit, nilalagay yon pag gusto mambitin o kaya ikaw na magtuloy

Wilfredo: Si Charles ay… ganon lang yon pare

Charles: Sino si …

Jenny: Hay naku ang kulit mo talaga.

Si Charles hindi mapakali, nakangiti siya pagkat hindi niya maisulat ang pangalan ni Carmela. Muli niya binisita ang profile ng dalaga at tinapat niya yung pointer sa “Friend Request” button. “Hay naku bakit ba ang hirap? Sino ka ba talaga?” bulong niya kaya bumalik siya sa kanyang wall at nagpost ng bagong status message.

Charles: Sino si …?

Wilfredo: LMAO!

Charles: Pare kilala mo ba lahat ng nasa friends list mo?

Wilfredo: Natural! Except si Jenny kasi madami siyang suitors

Charles: So ikaw kilala mo lahat?

Wilfredo: Oo naman, bakit?

Charles: E ako kilala mo?

Jenny: LMAO! Hey Charles its so nice to see you back

Wilfredo: Kaya nga e, where have you been pre

Charles: Di niyo pala ako kilala e. Ive been here the whole time

Jenny: We know pero sana tulad ka ng dati

Wilfredo: Kaya nga. Nakakamiss mga patawa mo

Charles: Pero pre kilala mo ba talaga lahat?

Jenny: Hay ang kulit LOL

Pangiti ngiti si Charles at muling binalikan ang profile ni Carmela. Huminga siya ngmalalim at hindi talaga niya maclick yung friend request button. “Social network lang ito totorpe torpe ka pa!” sigaw niya sabay tinawanan ang kanyang sarili.

Charles: Bakit ang hirap mag click?

Wilfredo: Baka sira mouse mo

Jenny: Tapat mo nalang pointer then press ENTER

Charles: Pati ENTER ayaw mapindot

Wilfredo: E pano ka nakakapagpost?

Charles: Mind powers pre. Hindi mo maaunawaan ito

Jenny: Hahaha! Lagot ka Wil nandyan na si Charles

Wilfredo: Pre delete account try mo

Charles: ULOL ngayon pa?

Bumalik si Charles sa profile ni Carmela, “Carmela only shares some information publicly. If you know Carmela, add her as a friend” basa niya at napatapik siya sa kanyang noo. “E gusto ko nga siya makilala e!!! Stupid network hindi makaintindi” bigkas siya at tinawanan niya ang kanyang sarili at muling tinapat yung pointer sa “Add Friend” button.

Charles: The mind is willing but the finger is not!

Wilfredo: Ano nanaman meaning niyan?

Jenny: Malamang kalokohan

Charles: The mind is willing but the finger is not!

Wilfredo: Nakainom ka ba o words of wisdom mo nanaman yan?

Charles: Gusto mo mangulangot pero hindi pwede kasi masyado malaki finger mo

Jenny: Hahahaha sira ulo ka!

Wilfredo: Use the pinky LOL

Charles: Mahirap ipitik ang kulangot sa pinky gamit ang thumb

Jenny: Bumalik ka nga talaga

Charles: Hoy Wilfredo alam ko sinubukan mo. Hirap no?

Wilfredo: Bwahahahaha ULOL!

Charles: Don’t worry yung mga di sumasagot sinubukan nila


Natawa ang binata pagkat nagreact bigla ang kanilang ibang batchmates. Napangiti si Charles pero muling binalikan yung profile ni Carmela. “Take a deep breath, focus, focus, focus” bigkas niya at tinapat niya ang pointer at huminga ng malalim. “Okay now just click” bulong niya pero ayaw talaga magclick ng kanyang daliri.

“Focus, mind over matter, kikilalanin mo lang naman e” bulong niya sarili at pinikit niya ang kanyang mata at sa wakas nakapag click. Dahan dahan niya minulat mata niya at nalihis pala yung pointer sa “Add Friend” button. “Bwisit!!” sigaw niya kaya bumalik siya sa kanyang wall at muling nag post ng status message.

“All I need is one click!!”

“Until that day happens, Charles is here to stay!”


Bertwal 2
By Jonathan Paul Diaz
E-Book coming Soon!


E-books for sale

Tuesday, November 22, 2011

E-books For Sale!!!


***2011 E-BOOKS***


Salamangka: Ang Pagsubok
e-book
50 chapters
555 pages
personalized pdf format
Wholesome, Action, Fantasy, Comedy, Love Story
(BOOK 2 of Salamangka: Ang Tagapagmana)
Price = 500 pesos

Nalaman na ni Benjoe kung sino talaga siya. Ngayon hinahabol siya ng kanyang lolo at kanyang mga alagad. Sundan ang pagpapatuloy ng kwento ni Benjoe at sa kanyang pagharap sa mga pagsubok na binabato sa kanya ng kanyang lolo..na si Satanas. Mga mysterio mula sa unang libro masasagot na.
Mas madami pang mysterio at hiwaga ang papalit sa pagpapatuloy ng kwento ng Salamangka

Preview

Chapter list




Mortal
e-book
30 chapters
333 pages
personalized pdf format
Super comedy, Love Story
500 pesos

Magbabarkadang nangungulila sa dalawa nilang kaibigan. Naghanap sila ng kapalit at kapareho. Natagpuan nila sina Nicole at Adolph. Unang tagpo palang ng bagong kaibigan nila ay magkaaway nila.

Mga mortal na magkaaway. Walang isang araw na hindi sila nagbabangayan at nag aasaran.

Maari nga ba mahulog sa isa't isa ang mortal na magkaaway?

Kwento na punong puno ng katatawanan mula simula hanggang huli. Sundan ang pagbakbakan nina Nicole at Adolph. Hanggang magkaaway nalang ba talaga sila?

Will the saying "The more you hate, the more you love" hold true?


Preview




Resbak
E-book
pdf format
48 chapters
540 pages
personalized pdf format
Love story, comedy, action, fantasy, Pinoy Magic School
500 pesos

Si Raphael ay isang simpleng binata. Isang araw naakit siya sa ganda ng isang dalaga. Sinundan niya ito upang makilala ngunit nadala siya sa isang mahiwagang paaralan ng mahika. Para lang sa pag ibig nag enroll siya sa paaralan na yon kahit wala siyang kapangyarihan. Sundan ang kwento ni Raffy sa loob ng magic school, basahin kung paano siya mabubuhay araw araw kalaban ang mga makapangyarihan na estudyante ng mahiwagang paaralan. Hindi siya pwede mabigo, kailangan niya mapahanga ang dalagang nagpatibok sa kanyang puso.



BESPREN: PIPOY AND ANNIKA (Complete)

E-book
Pdf format
25 Chapters
262 pages
Complete Story
500 pesos

Ito ang buong kwento nina Pipoy at Annika. Mas kumpleto, mas detalyado at puno ng kilig at pagmamahal.

Mula bata magkaibigan na sina Pipoy at Annika. Ang pagkakaibigan umabot sa estado na best friends kung tatawagin. Sundan ang kwento nila mula noong sila ay limang taong gulang hanggang sa pagpasok nila ng kolehiyo.

Hanggang magkaibigan nalang ba talaga sila o ang pagiging bespren ay magdudulot ng mas higit pa? Sabi nga nila lahat nagsisimula pagkakaibigan. Ngunit pano na pag bespren ang usapan?


List of Chapters to compare with the blog copy











MPEX (M.P. Extended)

E-book
pdf format
37 Chapters
358 pages
Complete story of Siga and Maganda
500 pesos

Maaring nabasa niyo na ang showcase story sa aking blog. Ito yung kumpletong kwento ni Juan Pablo at Monique. Kwento ng torpeng siga na naakit kay miss maganda. Punong puno ng saya, katatawanan at kilig. Alamin ang buong kwento, ang mga pangyayari na hindi naisulat sa blog at mga missing chapters na sumunod sa kanilang Pasko na magkasama. Basahin kung pano niligawan ng siga si maganda at alamin kung paano niya lalong nabigay ang puso ng dalaga.

Juan Pablo at Monique

Jayps at Nicka

Siga at si Maganda



***2010 E-BOOKS***


Salamangka: Ang Tagapagmana
46 Chapters
567 pages
Dark Fantasy, wholesome, love story
350 pesos

Si Benjoe ay simpleng binata na pinalaki sa hirap. Isang araw natuklasan niya na hindi siya normal. Anak siya ng isang demonyo. Samahan si Benjoe sa pagtuklas ng kanyang tunay na pagkatao. Kwento na puno ng katatawanan, pag-ibig, aksyon at punong puno ng hiwaga. Sino ba talaga si Benjoe at ano ang kanyang tungkulin na kailangan gampanan upang manatili ang balanse ng Pilipinas?

preview





Neybor
21 chapters
240 pages
Comedy, Love story
200 pesos

Si Sebastian ay isang binata na nais magbukod at mamuhay malaya sa puder ng kanyang magulang. Sa Baguio siya na nagtungo upang manirahan. Isang araw habang naghahanap ng bibilhin niyang bahay, nakilala niya ang pilyang Sofia.

Agad siya naakit sa dalaga kaya binili niya agad yung bahay. Naging magkapitbahay sila ngunit ang dalaga, mayron nang nagmamay ari sa kanyang puso. Ito ang kanilang kwento na puno ng katatawanan. Ito ang kwento ng magkapitbahay. Hanggang kailan sila magtatawagan na "Neybor"? O hanggang doon nalang ba ang tawagan nila?

preview




***REMASTERED E-BOOK for COLLECTORS***








SA AKING MGA KAMAY PLUS

- SA AKING MGA KAMAY BOOK 1
-MISADVENTURES OF KBJ: HISTORY OF KIKO MONSTER
300 pesos

Si Kiko ay may kapangyarihan. Kaya niya malaman ang magaganap sa isang tao sa isang araw sa pamamagitan ng paghawak lang ng kamay. Ngunit may isa pa siyang abilidad. Lahat ng kanyang panaginip nagkakatotoo.

Ano gagawin mo kapag sa panaginip mo nakita mo na yung tao na sasaktan ang iyong puso? Pano kung nakita mo na yung taong yon? Iiwasan mo ba? Pano kung pinagpaluran ka ng tadhana at napaibig ka nga talaga sa taong yon?

Itutuloy mo ba o iiwasan mo dahil sa nakita mo sa iyong panaginip?

Samahan si Kiko sa kwento na puno ng katatawanan at kilig.

IN PREPARATION FOR HIS RETURN
KIKO IS COMING BACK!!!





BERTWAL E-BOOK COLLECTORS EDITION

Ang kwento ng pag iibigan ni Tinitron at Bettyfly.






-EBOOKS FOR SALE-

SALAMANGKA: ANG PAGSUBOK  (BOOK 2)  = 500 PESOS

MORTAL = 500 PESOS

BESPREN COMPLETE = 500 PESOS

MPEX = 500 PESOS

RESBAK = 500 PESOS

SALAMANGKA: ANG TAGAPAGMANA (BOOK 1) = 350 PESOS

NEYBOR = 200 PESOS

SA AKING MGA KAMAY PLUS = 250 PESOS

BERTWAL = 250 PESOS

SALAMANGKA: ANG PAGSUBOK (FOR SPECIAL RELEASE ONLY)

MORTAL (FOR SPECIAL RELEASE ONLY)





PACKAGES LISTED IN THE PURCHASE FORM



IF YOU ARE INTERESTED BUYERS

DOWNLOAD THIS PURCHASE FORM AND FILL IT UP


(fill up the purchase form and send it to my email indicated inside)


For more inquiries :

OR YOU CAN REACH ME AT

09228506495


or


09278657994

OR SEND ME AN EMAIL AT

paulitox2011@hotmail.com

or

engrdiaz@gmail.com


FOR GROUP DISCOUNTS PLEASE CONTACT ME

Tuesday, November 1, 2011

Mortal: The Prologue




Prologue

Sa loob ng isang private country club naglalaro ng badminton ang apat na dalaga. Doubles ang game at iisang dalaga ang sobrang ganado maglaro. Si Rachelle sobrang liksi na naghahabol sa shuttle cock, ang ganda nung balikan nila hanggang sa hindi naibalik ni Georgina ang isang tira.

Binitawan ng short haired tisay ang kanyang racket at pinunasan ang kanyang mga luha. Lumapit si Rachelle at inis na inis na pinulot yung shuttle cock sabay pinagmasdan ang kanyang team mate.

“George! Ano ba nangyayari sa iyo?” tanong ni Rachelle at bigla nalang siya niyakap ng kanyang kaibigan. Sina Anne at Melanie tumawid din at niyakap si Rachelle, yung apat na dalaga bigla nalang nagluluha at nag iiyakan.

“Ano ba naman kasi bakit kayo ganyan? Napag usapan na natin to. Kayo naman e, pinapaiyak niyo nanaman ako e” sabi ni Rachelle, isang slender bodies sexy girl na tisay. “Di pa nagsink in o ayaw mag sink in na aalis ka” bulong ni Anne at lalong nagyakapan yung apat.

“Kahit gusto ko man magstay ano magagawa ko? Whole family ko mag migrate na sa States. I tried reasoning out with them to make me stay pero ayaw nila” sabi ni Rachelle. “Pano na barkada natin? Dalawa kayo ni Dwayne aalis na, lima nalang kami matitira dito” tampo ni Melanie, isang cute na petite na tisay.

Naupo yung apat sa may bleachers at pinagmasdan nalang yung badminton court. “Hind na tayo makakapaglaro ng doubles” sabi ni Georgina. “Kayo naman o, meron pa naman sina Mark at Jerome. E di doubles kayo” sabi ni Rachelle. “Sis naman alam mo naman dati plan natin apat to go to the same college tapos lahat tayo magtry out sa varsity” sabi ni Anne, na isang matangkad na chinita.

“Yeah I know, sorry ha. Di ko naman ginusto mangyari ito e. Sanayin niyo nalang siguro ang mixed doubles” bulong ni Rachelle at biglang pumasok ang tatlong binata at pasigang nilapitan yung apat na dalaga.

“Oh there is sadness in the air, how come dam come they kingdom come?” tanong ni Dwanye at nagtawanan ang mga binata. “Akala ko ba maglalaro kayo ng final double match niyo?” tanong ni Mark at tinabihan niya ang kanyang pinsan na si Melanie. “As expected they are being emo again” sabi ng bigotilyong tisoy na si Jerome.

“Bakit kayong tatlo hindi ba kayo nalulungkot na mawawala na tong barkada natin?” tanong ni Anne. “Ha? Saan pupunta?” banat ni Dwayne at lahat ng dalaga ang sama ng tinging sa kanya. “Ikaw pupunta ka nang Canada, si Rachelle sa USA, o di sira na barkada natin” sabi ni Georgina.

“Ay oo nga no, at tignan mo si Rachelle o ready for the USA. Oh look at her hair, its already brown. Malamang may slang accent narin yan” biro ni Dwayne at inirapan siya ni Rachelle. “Para kayong bata, you all have to accept that this is life. Di naman forever magsasama sama tayo e. E di sumama kayo kung gusto niyo” sabi ng binata.

“You are so insensitive talaga” sabi ni Melanie. “Insensitive? At least hindi childish na tulad niyo. Yeah I get it we have been together since we were kids. All I am saying is this is life, whatever it throws you accept it. Hindi pa naman kami mamatay e. Ang daming social networks so we can stay connected. Why don’t you all grow up?” banat ni Dwayne.

“So ganon nalang? Para mo narin sinabi na bale wala tong samahan natin?” tanong ni Rachelle. “Oh youre the one to talk? E aalis ka rin naman e” sagot ng binata. “Oo pero di ako tulad mo na insensitive. At least ako may pagsisisi unlike you na parang bale wala lang. Move on agad” bulyaw ng dalaga. “Magpasalamat ka nga na aalis na ako at wala nang tatalo sa iyo sa badminton e” sabi ni Dwayne.

“Excuse me you never beat me yet. Asa ka pa” sabi ni Rachelle. “I was holding back, I didn’t want to hurt your feelings” sabi ng binata. Bumaba sa bleachers ang dalaga at inabutan ng racket si Dwayne. “O yan, halika let us settle this once and for all” hamon ni Rachelle. “Mapapahiya ka lang” sabi ni Dwayne. “O talaga? Tignan natin” sabi ng dalaga.

Tumayo ng tuwid si Dwayne sabay tinuro niya ang kanyang racket kay Rachelle, “Prepare to see awesomeness!” banta niya. Ang dalaga naman inipit ang kanyang racket between her legs sabay tinali ang kanyang wavy hair. “Aha! Opening!” sigaw ng binata at agad siya nagserve kung saan hindi pa handa ang dalaga. “Mwahahahaha one-zero! Sabi nga nung mandarayang boxer, you should protect yourself at all times!” sigaw niya Dwayne.

Hinawakan ni Rachelle ang kanyang racket sabay ngumiti, “So aminado ka pala na mandaraya ka ganon?” sagot niya. “Alam mo Rachelle, a win is a win no matter how you win. It does not matter how you win as long as you win. Are you confused? Don’t be pagkat sinasanay lang kita mag English” sabi ng binata at naghalakhakan ang kanilang mga barkada.

Nagbend si Rachelle, nandon nanaman ang kanyang traditional butt shake, haplos sa strings konti sabay palo sa palm. Konting haplos sa shaft at paikot sa handle. “Ang dami mong alam na seremonyas!” sigaw ni Dwayne na nagbend din at biglang dinilaan ang shaft ng kanyang racket. “Kadiri ka talaga! Sige na servena!” sigaw ni Rachelle.

Bungisngisan yung limang naiwan sa bleachers at pinanood yung dalawa maglaro. Si Rachelle ang pinakamagaling sa lahat ng magbabarkada habang si Dwayne naman yung mapagkunwaring magaling. Lumipas ang trenta minutos at natawa nalang ang binata at kinamot ang kanyang pwet

“Kanina pa kasi makati pwet ko e kaya hindi ako makalaro ng maayos” palusot ni Dwayne at nagtawanan ang magbabarkada. Si Rachelle dinaanan lang ang binata sabay humikab. “So rematch?” tanong niya. “Sige pero kamutin mo muna pwet ko” banat ni Dwayne at binaba niya shorts niya para ipakita ang kanyang pwet.

Hinampas ni Rachelle ng racket ang pwet ng binata at naghalakhakan ang magbabarkada. “Sige na kasi, pano kita lalabanan kung di mo kamutin pwet ko? Pano ako lalaban ng maayos?” hirit ni Dwayne. “Hoy everyone knows who won, ang dami dami mong excuses. Aminin mo nalang kasi talo ka” sabi ni Rachelle.

“I am warning you Rachelle, aalis na ako soon. You will never get that chance to challenge me anymore. Tandaan mo babagabad sa iyong isipan, what if nakalaban ng maayos si Dwayne the great, matatalo ko kaya siya? Hahahaha hindi ka makakatulog at araw araw mo iisipin na may mas magaling sa iyo and that is me. Dali na kasi kamutin mo nap wet mo para lalaban na ako ng maayos” banat ni Dwayne.

Lumapit na yung lima at inakay yung dalawa papunta sa outdoor restaurant nung country club. “O since paalis na kayo ikaw na magtreat Dwayne” kantyaw ni Anne. Tumayo ang binata at lumingon sa paligid para hanapin yung waiter. Pinasok niya kamay niya sa shorts niya at muling kinamot ang kanyang pwet. “Kadiri ka talaga Dwayne, magbago ka na nga. Grabe ka don’t tell me mag gaganyan ka sa Canada” sabi ni Melanie.

“E ano naman ngayon? Makati nga pwet ko e” sabi ng binata. “As if di mandiri new friends mo don” sabi ni Rachelle at biglang natauhan yung binata at naupo. “Yeah I know, sorry guys. Siguro this is just me coping up with the upcoming sadness. I just wanted to be me before I leave, kasi kayo kaya niyo ako tiisin”

“Takot din ako sa pag alis kasi I don’t know if I would find friends like you guys. Kaya habang nandito pa ako I just wanted to be me, with all of you. Pero…” bulong ng binata. “Pero ano?” tanong ni Rachelle. “Pero hindi mo parin ako natatalo, itaga mo yan sa bato at ipatatto mo sa iyong noo” sabi ni Dwayne sabay tumawa ng sobrang lakas.

Isang linggo ang lumipas at nag graduate na yung magbabarkada ng high school. The next day magkakasama sila lahat sa may airport pagkat sabay aalis ang pamilya nina Rachelle at Dwayne. Naging sobrang emosyonal ng mga dalaga habang si Dwayne hindi niya kaya tignan ang kanyang mga kaibigan.

“I know you will all miss me so here let me all give you the chance to hug me. Come on don’t be shy” banat ni Dwayne. “Hindi ka parin talaga nagbabago, sana doon magbago ka na” bulong ni Georgina at yumakap sa binata. Sumunod na yung ibang girls maliban kay Rachelle na nagmamatigas.

“Oist Rachelle, you don’t need to hug me now. Alam mo malapit lang ang Canada sa USA. Alam ko naman bibisitahin mo ako pag ready ka na to challenge me” sabi ni Dwayne. “Asa ka pa, oh before I forget, itong racket ko pala iiwan ko sa iyo Melanie” sabi ni Rachelle.

“Oooh she has chosen her apprentice” landi ni Dwayne. “Shuttle cock!” sigaw ni Rachelle at hinampas yung racket sa ari ng binata. Napayuko si Dwayne at nagtawanan ang mga magbabarkada. “See Melanie matibay talaga ito, alagaan mo ha” pasweet ni Rachelle. Tumayo ng tuwid si Dwayne at bigla siya nilapitan ng dalaga, “Alam ko never mo tatanggapin na talo ka, at kahit na ganyan ugali mo mamimiss din kita kahit papano” sabi ng dalaga at popormang yayakap na kay Dwayne.

Napangiti yung binata at yayakap narin sana nang bigla siyang sinuntok sa sikmura ni Rachelle. “Walanghiya ka tomboy ka!” sigaw ni Dwayne at tumawa lang ng parang demonyo ang dalaga.

Nang nakaalis na yung dalawa nagtatawanan parin ang naiwang lima. “Hanggang huli talaga magkaaway parin sila” sabi ni Melanie. “Kaya nga e, pero mamimiss ko kulitan nila. Parang sila yung source of fun natin e” sabi ni Jerome. “Well at least we still have each other kahit na separate colleges tayo” sabi ni Anne.

“Ganito nalang, since kami ni Mark sa isang college tapos kayong tatlo sa iba, lets meet halfway every afternoon” sabi ni Jerome. “Oo nga no, dapat clear yung schedule natin ng hapon para sabay sabay parin tayo umuwi” dagdag ni Georgina. “Tama para hindi masira tong bond natin kahit magkakaiba na tayong colleges” sabi ni Mark.

Six Months Later

Nakatambay sa loob ng isang coffee shop ang magbabarkada at lahat sila malungkot. “I cant believe nagkaganon na si Dwayne” bulong ni Anne. “Kaya nga e, nadepress yon siguro kaya nalulon sa droga. Di naman ganon yon noon e” sabi ni Mark. “Pero did he ever try?” tanong ni Melanie. “Of course not. Parang ang hirap din isipin no, yung dating patawa at mayabang ganon nalang ngayon addict. Sana hindi nalang siya umalis” sabi ni Georgina.

“At least si Rachelle is doing okay. Kaya nga lang daw malungkot siya pagkat ibang iba daw sa States” kwento ni Melanie. “Nakakamiss din sila no?” bigkas ni Anne at nagkatitigan silang magbabarkada. “Hey peeps parang matamlay na tong grupo natin, maybe we need to have more friends” sabi ni Georgina.

“Are you saying we are going to replace them?” tanong ni Mark. “Hindi naman, grabe naman kayo. Wala lang parang tayo tayo nalang palagi. We need to have more friends” sabi ng dalaga. “Alam mo kahit di mo aminin, we feel the same. And just so you know we can never find people like them. Unique tayo lahat e” sabi ni Jerome.

“Mahirap na tayo maghanap ng tulad ni Dwayne. Lalo tayo mahihirapan maghanap ng isang Rachelle” sabi ni Anne. “Hay naku kayo talaga, sabi ko lang we need more friends. Wala ako sinabi na we find their replacements” sabi ni Georgina.

“Ahem yung isang dinala niyo, whats her name? Lucy? O bakit hindi niyo na kasama?” tanong ni Mark. “E kasi naman ang arte arte niya sobra” sabi ni Anne. “Kaya nga tapos sobrang mafeeling. My God akala ko kung sinong sobrang ganda” dagdag ni Melanie. “Kasi Rachelle was not maarte no? At humble siya lagi” sabi ni Jerome at napangiti nalang yung mga dalaga.

“So yon din ba reason bakit niyo di na kasama si Henry at Luke ba yon?” landi ni Melanie at natawa yung mga binata. “Guilty” bulong ni Jerome. “E kasi naman parang may kulang lagi e. Yung bang sanay ka na meron at meron yon tapos lately wala na. Tulad yung pagpapatawa ni Dwayne at Rachelle, mga away nila at iba pa”

“Parang ilang years na natin nasanay yung mga ginagawa nila tapos biglang wala na. Do you all feel that way?” tanong ni Mark at nagtawanan ang lahat. “Yeah, dati kasama ko si Rachelle to go shopping and pareho kami taste. Si Lucy ewan ko saksakan ng arte yon. Now we three go shop pero parang kulang talaga, parang wala na ako yung guiding voice to say what I got was right” sabi ni Georgina.

“At wala nang tumatawag sa iyong George” banat ni Anne at nagtawanana ng mga dalaga. “Kami nga ni Mark wala nang nagpipigil sa amin e. Akala niyo si Dwayne loko loko pero sa totoo lagi niya kami kinokonsensya pag nalilihis kami” kwento ni Jerome. “Yung dalawang bago naman imbes na pigilan kami sasama pa sila, tsk I cant believe we were all looking for their replacements” sabi ni Mark.

“Pano we miss them. We just have to accept it na wala na sila” sabi ni Anne. “Yeah lest stop looking for their replacements. Rachelle will be Rachelle, Dwayne will be Dwayne, wala man sila pero they are still with us kahit papano” bulong ni Melanie.

“So lets just stick together, tayong lima. We will be fine. Lets stop looking for them kasi they will always be here with us no matter where they really are” sabi ni Mark sabay turo sa kanyang puso.

“I miss how they fight” bulong ni Anne at bigla sila nagtawanan. “Remember we failed” sabi bigla ni Jerome at nagtitigan sila. “Tama! As if naman pwede natin gawing couple yon no. Away sila ng away, mission impossible naman kasi tayo” sabi ni Melanie at lalo pa sila nagtawanan.

“Kahit ano gawin natin talagang may bad blood yung dalawa sa isat isa. Well at least we tried…and failed” landi ni Mark at nagtawanan ang lahat.

“We broke all our promises together” bulong ni Anne. “Sabi natin hindi tayo maghihiwalay na pito, now we are down to five” sabi ni Georgina. “We even promised na lahat tayo papasok sa varsity team ng badminton sa schools natin pero look at us” sabi ni Jerome. “Well aminado naman tayo na si Rachelle lang yung talagang makakapasok if ever e” sabi ni Melanie.

“Pero sino ba kasi yung nagstart nung promise na yon?” tanong ni Mark. “E di sino pa kundi yung walang alam na si Dwayne” sabi ni Anne at nagtawanan ulit sila. “Yeah I remember araw araw niya sinasabi na papasok lahat tayong pito sa varsity tapos siya daw yung magiging pinakamagaling” sabi ni Mark.

“Alam niyo naman nagpapatawa lang yon. He was just trying to push us to do better. From the start sino ba talaga ang marunong noon? Si Rachelle lang naman e. Tapos si Dwayne nagkukunwari. Lagi sila naglalaro then nahawa lang tayo at naengganyo. Pero in fairness gumaling tayo” sabi ni Melanie.

“I remember si Rachelle nagstop maglaro” sabi ni Anne. “Tapos si Dwayne nagstart magyabang as being the best. Ano sabi niya noon?” tanong ni Georgina. “Hoy Rachelle, you are a coward. Di porke mas magaling ako sa iyo mag quit ka na. There is no shame in being second best” bigkas ni Jerome at lalong nagtawanan ang magbabarkada. “At ayun naglaro ulit sila and from that day bumalik yung gusto ni Rachelle sa badminton” sabi ni Anne.

“Lalo ko lang sila namimiss. Hay naku, kahit lima nalang tayo. Sa next school year lets make a new promise. Lahat tayo we try out again, ano deal?” tanong ni Mark at lahat sila sumangayon.

“Lets do it for them” sabi ni Melanie at bigla sila nanahimik at tila may inaantay sila. “Sanayin niyo na, wala na si Dwayne. Sa ganitong serious moments e bigla nalang siya babanat ng nonsense. If he was here ano kaya sasabihin niya?” tanong ni Jerome.

Walang nagsalita pero nagngitian sila. “If Rachelle was here malamang susumbat yon, I wonder what she would say” bulong ni Georgina at muli sila nanahimik at nagkatitigan nalang.



Sneak Peak Into the Story...


"Peeps I have an idea" sabi ni Mark. "Do tell, does it involve Adolph and Nicole?" tanong ni Rachelle.
"Yes, since mortal silang magkaaway, diba anniversary ng country club soon?" sabi ng binata.
"Ito naman nambibitin pa e, sabihin mo na" udoyk ni Melanie. "Well since team mates na sila sa badminton"
landi ni Mark. "Dude wag ka na mambitin, excited na nga ako panoorin laro nila sa badminton e" sabi ni Jerome.

"Okay listen, isali narin natin sila sa Pinoy Henyo game" sabi ni Mark at nagtawanan ang magbabarkada.
"Oh my God, silang dalawa ilalaban niyo don?" tanong ni Rachelle. "Oo just for fun, i am sure matatawa lahat ng
members ng country club. Ano isali natin sila?" tanong ng binata at lahat sila nagtawanan.

"Game!"




MORTAL (E-book)
by Jonathan Paul Diaz

COMING THIS DECEMBER!!!