E-BOOK IS COMING SOON!!!
Prologue
Sa
isang village sa lungsod ng Maynila may mga nakabarikadang mga gamit, barbed
wires at mga basag na bote. Nagkakagulo ang hanay ng mga illegal settlers at
mga pulis at nagtatakbuhan palayo ang mga media pagkat nagkakahagisan na ng mga
bato.
Mga
isang daan na pulis ang mga sumugod, full body armor sila at may mga shields.
Mga tao sa lugar nilalabanan ang magaganap na demolition sa kanilang mga bahay
kaya lalo lang sila nagpapalipad at nagpapasabog ng mga motov bombs papunta sa
hanay ng mga pulis.
Madami
na ang nasugatan sa magkabilang kampo, mga taga media walang tigil parin sa
pagcover ng kaganapan. Dalawang araw na itong pakikipaglaban at matatag ang mga
illegal settlers kaya mga pulis sobrang nahirapan makalapit para masimulan na
ang demolition.
Sa
di kalayuan may isang itim na SUV ang dumating. “Congressman! Please wag na po!
Hindi pa po kayo magaling!” sigaw ni Catherine. “Kailangan ko gawin ito, please
let me” sabi ni Santiago. Nagkagulo ang media nang makita yung congressman, ang
dalagang chief of staff niya napahaplos sa ulo kaya muli siya nagmakaawa sa
boss niya.
“Sir
please naman o, hayaan niyo na sila. Di niyo na kailangan gawin ito at hindi
niyo naman po lugar ito e” sabi ng dalaga. “Public servant ako, kahit hindi ko
lugar ito kung makakatulong naman ako e di mas maganda na yon. Catherine please
let me” sabi ng congressman at bigla siya dinumog ng mga taga media.
“Magandang
umaga, pakiusap lang sana sa taga media ay wag niyo na po sana ako kunan. Sige
na please, nandito ako para subukan sila kausapin at di niyo na kailangan kunan
itong gagawin ko” sabi ni Santiago ngunit walang tigil sila kumuha ng litrato
at video. Mga reporter pilit lumalapit para kunan siya ng pahayag.
“Congressman
delikado po dito, kami nalang po bahala” sabi ng isang matangkad at matandang
pulis. “General, pasensya na kayo di ko na kaya yung nakikita ko sa telebisyon
kaya siguro pwede ko naman sila subukan kausapin. Nais ko lang makatulong kaya
kung pwede paatrasin mo na muna ang mga tauhan mo” pakiusap ni Santiago.
Nag
usap yung dalawa sa isang tabi ng limang minuto, napakamot yung heneral sabay
kinuha niya ang kanyang radyo. “Pull back men” utos niya at ilang saglit
umatras na ang mga pulis at biglang nagkasayahan ang mga illegal settlers.
Nagkagulo
ang mga media pagkat habang paatras ang mga pulis mag isang naglalakad si
Santiago palapit sa barikada ng mga illegal settlers. Lumingon si Santiago at
tinawag si Catherine. “Halika iha at kailangan ko mag take down ka ng notes”
sabi niya.
Kinabahan
ang dalaga, takot na takot siya ngunit bumalik si Santiago para sunduin siya.
“May tiwala ka sa akin diba? Hindi kita hahayaan masaktan. Sige na kailangan ko
tulong mo” pakiusap ng congressman kaya sumama naman ang dalaga sa kanya.
Todo
kapit si Catherine sa congressman, nakarating sila sa barikada na nakataas ang
mga kamay. “Nandito ako para makiusap sa inyo. Wag niyo po kami sasaktan.
Kilala niyo naman po siguro ako” sigaw ni Santiago at yung mga nanggagaliting
mga illegal settlers biglang napangiti nang makilala yung sikat at mayaman na
congressman.
Medyo
kinakabahan yung mga pinuno ng mga illegal settlers, lumingon si Santiago at
sumenyas na lalo pang lumayo ang mga pulis. “Ibaba niyo ang armas niyo! Umatras
pa kayo! Sige na pakiusap naman po” sigaw niya at inutos ng heneral na lalo
pang umatras ang mga tauhan niya ngunit yung mga taga media lalong lumapit para
makunan ang kaganapan.
Pinapasok
yung dalawa sa barikada, napahaplos si Santiago sa dibdib niya at medyo nahilo.
“Tsk sabi kasi sa inyo hindi pa kayo magaling e” sabi ni Catherine. Nagkagulo
sa hanay ng mga illegal settlers, may nagdala ng tubig, upuan at isang lamesa.
“Maraming salamat” sabi ni Santiago at naupo siya at agad uminom ng tubig
habang si Catherine panay ang haplos sa kanyang dibdib.
Sa
malayo panay ang paglapit ng media ngunit tuwing lilingon si Santiago tatayo si
Catherine para palayuin sila. Nagtuloy ang usapan at ilang minuto ang lumipas
napansin ng mga taga media at ng mga pulis na nagkatawanan na ang mga illegal
settlers kasama ng congressman.
May
mga ngiti na sa mukha ng mga residente doon at nung tumayo ang congressman
bigla sila nagpalakpakan at ang dami dumumog sa kanya para makipagkamayan.
Binuwag na nila yung barikada, naglakad na sina Catherine at Santiago pabalik.
Sumugod ang media ngunit pinatigil sila ng congressman.
“Ayos
na ang lahat, nakikiusap lang ako sa mga demolition team na bigyan sila ng
sapat na oras para maka impake. Sila narin ang tutulong sa inyo buwagin ang mga
bahay nila. Pakiusap sa mga pulis na kung maari tumulong narin kayo at nais ko
sana maging maayos itong demolition pagkatapos nila makaalis”
“Magpapadala
ako ng mga sasakyan mamaya upang sunduin sila para dalhin sila sa kanilang mga
bagong tirahan” sabi ni Santiago. “Sir sir pano niyo po sila nakumbinsi na
lisanin na tong lugar na ito?” tanong ng isang reporter.
“Well
alam naman nila mali itong ginawa nila. Gusto din nila lumisan kaya lang ilang
taon narin sila dito, nasa malapit ang mga trabaho nila, paaralan ng kanilang
mga anak. Kinakatukan nila ay yung adjustment kaya pinaliwanag ko sa kanila na
lahat pwede magsimula ulit”
“Sinabi
ko sa kanila mas maganda na magsimula sila sa bago, kung saan tiyak na sila sa
kanila na tunay ang kanilang tirahan. Marami sila maiiwan na mga kaibigan
ngunit madami naman sila makikilala na bago. Trabaho walang problema pagkat
yung lilipatan nila madaming pagtratrabahuan doon”
“Tutulungan
ko sila lahat makakuha ng trabaho. Summer naman kaya yung mga bata walang
klase, sa pasukan sa bagong paaralan na sila malapit sa kanila at sagot ko na
yung unang taon nila doon para maka ipon sila at maka adjust din sa kanilang
bagong lilipatan”
“At
wag kayo mag alala, di sila lilipat sa distrito ko. Baka sabihin niyo may bahid
na pulitika itong ginawa ko. Dito din lang sila sa distritong ito. Tumulong
lang ako, wala ako hinihinging kapalit…meron pala. Mapayapang paglisan sa
lugar, yun lang po” sagot ni Santiago.
Humaplos
ang congressman sa dibdib niya, “Kung may tanong pa kayo si Catherine nalang
sasagot. Medyo sumasama ang pakiramdam ko pasensya na po” pahabol niya kaya si
Catherine ang humarap sa media habang ang congressman inalalayan makabalik sa
kanyang kotse.
Pagpasok
niya agad niya sinara ang kanyang pintuan at nilabas ang kanyang cellphone.
“Cardo, ayos na. Marami rami itong nakuha ko. Lilipat sila lahat ngayong hapon.
Ayusin mo ang mga bahay sa lugar na napag usapan natin. Ipadala mo yung susundo
sa kanila dito” sabi niya.
“Boss
naka ready na yung lugar. Sisimulan ko na ba yung conversion nila pagdating
nila?” tanong ni Cardo. “Huwag!” sigaw ng congressman. “Hindi ko kayo
maintindihan. Akala ko ba kumukuha kayo ng suporta? Ang dami niyo nang nilipat
sa mga kontrolado nating mga lugar. Bakit ayaw mo pa sila iconvert?” tanong ni
Cardo. “Basta sundin mo utos ko. Idadaan natin ito sa tama, wag na wag mo
gagalawin ang mga taong nilipat natin”
“Gusto
ko kusa sila mapamahal sa akin. Cardo wag tayo umasa sa mahika sa bagay na ito.
Ginawa na natin dati yon noon at tignan mo nasan tayo ngayon. Gusto ko ngayon
kusa sila magkagusto sa akin, wag natin sila linlangin” sabi ni Santiago. “Sige
boss, siya nga pala may narinig akong balita” sabi ni Cardo.
“Anong
balita yon?” tanong ni Santiago. “Magkakaroon ng big event yung schools of
magic. Mukhang binalik nila yung dating tradition ng inter school battle this
year” sabi ng kaibigan niya. “I see, magkakasama sama na ulit yung tatlo”
bulong ni Santiago. “Boss apat, mukhang binuhay nila yung the fourth school”
sabi ni Cardo at natawa ang congressman.
“I
see, hayaan mo na sila Cardo. Saka na natin sila problemahin. Just make sure di
nila mabuking plano natin. It does not matter kung magsama sama silang apat.
Kapag nagtagumpay tayo wala na sila magagawa” sabi ni Santiago. “Are you sure
boss?” tanong ni Cardo.
“Of
course my friend, basta wag nila mabuking plano natin, idaan natin ito sa legal
na pamamaraan. Everything will be ours soon. There is no need to rush things.
Learn from the past my friend, we should learn from our mistakes. This time
magtatagumapay na tayo pangako ko sa iyo” sagot ng congressman.
Samantala
sa opinisan ni Hilda nagtipon tipon sina Felipe, Pedro at mga ibang propesor.
“How is Raffy doing sa catch up classes niya sa elementary?” tanong ni Hilda.
“Madam ayaw niya mag advance lessons. Kaya panay refinement ng grade one lessons
lang ginagawa nila ni Abbey” sabi ni Romina.
“At
bakit ayaw niya mag advance?” tanong ng principal. “Ayaw daw niya mapag iwanan
yung grade one classmates niya. Gusto niya daw sila maging classmates parin sa
grade two” sagot ng guro. “He is wasting time” sabi ni Prudencio. “Not exactly
kasi si Raffy namamaster na niya yung mga grade one skills niya” sabi ni
Romina.
“And
how about Abbey?” tanong ni Pedro. “Well she too has mastered the grade one
skills pero basta nalang sila nawawala e” sabi ng guro at lahat napatingin sa
kanya. “What do you mean bigla sila nawawala?” tanong ni Pedro. “After their
classes basta nalang sila nawawala. Pagbalik nila parang pagod na pagod sila
sobra” kwento ni Romina.
“Magkakaapo
na ata tayo pare” biro ni Felipe at bigla sila nagsakalan. “Tumigil nga kayong
dalawa! Eric school scan! Hanapin mo mga magic signatures nila” utos ni Hilda
at napakamot si Eric. “Madam di ko sila mahanap, actually I monitor their magic
signatures everyday at meron po talaga span of hours na nawawala sila bigla sa
magic grid” sabi ng propesor.
“Sa
gym nagkakamilagro” landi ni Felipe at bigla siya binatukan ni Pedro. “Maski sa
gym wala sila. Remember we do have CCTV cameras there at may mga students din
doon na nagpapalakas ng katawan” paliwanag ni Eric. “So where are they going?
How about out of the school?” tanong ni Hilda.
“Hay
naku nakalimutan niyo na ata na sila yung napiling apprentice ng dragon lord.
So natural tinuturuan niya sila” sabi ni Prudencio. Napatigil ang lahat at
napangiti. “Bueno kung ganon ayusin nalang natin ang mga schedules nung dalawa.
Felipe and Joerel kayo yung dalawang new instructors dito, kayo na bahala kay
Raphael”
“The
rest lahat magfocus kay Abbey” sabi ni Hilda. “Hind ba overkill na yon? Kasi
dragon lord na mismo nagtuturo sa kanila tapos ano pa maituturo natin na
hihigit doon?” tanong ni Ernie. “I am sure hindi naman niya kaya ituro ang
lahat, siguro sa dragon magic lang siya magtuturo. The rest tayo na bahala para
maging kumpleto yung dalawa” sabi ni Hilda.
Sa
likod ng bundok may isang patag doon na napalibutan ng malalaking puno at isang
malaking waterfalls. “Walanghiya ka maligo ka din naman kasi!” sigaw ni Raffy
at tawa ng tawa si Abbey na nasa isang tabi pinapanood partner niya paliguan si
Dragoro.
“Supahgramps
naman e! Turuan mo naman kasi maligo tong si Dragoro. Ilang araw ko na siya
pinapaliguan at di parin ako nakakaabot sa ulo niya” reklamo ni Raffy. Umungol
si Dragoro at lalong natawa si Abbey pagkat nag eenjoy yung dragon sa pagscrub
ni Raffy sa kanyang likod.
“Dalawang
araw palang nagrereklamo ka na iho” sabi ni Ysmael. “Oooh at ikaw ang tagal
niyo na dito sa bundok at di mo man lang napaliguan tong si Dragoro” landi ni
Raffy. “Because we were busy watching over you two” sabi ng matanda at natulala
yung mag partner.
“Binabatanyan
mo kami lolo?” tanong ni Abbey. “Of course iha, from the moment that you were
born Abbey binabantayan na kita. Then months later Raphael was born kaya dalawa
na binabantayan ko. I knew from the moment lumabas kayong dalawa sa mundo kayo
na talaga magiging apprentice ko”
“That
is why tignan niyo naman mansion ko may kwarto kayo. Lahat ng gusto niyo at
ayaw niyo alam ko. And after a long time its only now I can sleep well. Di niyo
ba napansin sumisigla kami ni Dragoro? Dahil sa inyong dalawa yon. We can sleep
well now knowing kayong dalawa ay safe at kaya niyo na ipagtanggol sarili niyo
at being with you makes us happy” paliwanag ni Ysmael.
“Tapos
di kayo pwede magpakita sa iba kasi pag nalaman ng iba buhay pa kayo
magsisimula nanaman yung mga pagduda at paglalaban” bulong ni Raffy at
napabuntong hininga yung matanda. Nalungkot si Abbey at tinabihan si Ysmael,
“Supahgramps wag na kayo sad, dito naman kami lagi ni Raffy e. Kaya gamitan mo
na ng magic para paliguan si Dragoro para ituloy mo na pagturo sa amin” lambing
ni Abbey at natawa yung matanda.
“Di
niyo ba naintindihan itong ginagawa natin for the past two days?” tanong ni
Ysmael at napatigil si Raffy sa pagscrub kay Dragoro. “Siguro Abbey para
lumakas yung arms ko, parang Karate Kid siguro yan. Wax on, wax off, baka gusto
ni gramps lalo pa lumakas arms ko o kaya may super magic technique din
kakalabasan nito” banat ng binata.
Natawa
ng todo si Ysmael at Abbey, maski si Dragoro umungol at parang tumatawa din.
Napahiyaw sa tawa ang dalaga at pinagtuturo ang mukha ni Dragoro. “Dragon
scrub!” sigaw ni Raffy sabay nag imbento siya ng mala kuskos na galawa kaya
halos mamatay sa tawa sina Abbey at Ysmael.
Napangiti
ang matanda, ang di nakikita nung dalawa ay yung kanilang cursed dragon na
nakikisaya din at nakikipagbonding kay Dragoro.
Sa
loob ng isang mental hospital nilalabas ang isang binata sa kanyang kwarto. “May
magic suppressor kayo dito ano? Kaya siguro hindi ko magamit kapangyarihan ko”
sabi ni Froilan. Natatawa lang yung dalawang staff habang inalalayan siya
lumabas sa grouds.
“Ayaw
niyo maniwala, sige antayin iyo ako makalabas dito at babalikan ko kayo” hirit
ng binata pero tinulak na siya palabas para makisama sa kapwa niyang nakakulong
sa mental. Naglakad lakad si Froilan at agad lumapit sa isang grupo ng mga
pasyente.
“Pati
ba dito may magic suppressor?” tanong ng binata at lahat napatingin sa kanya. “Wag
kayo matakot, magsalita lang kayo. Ako bahala sa inyo pag bumalik kapangyarihan
ko” sabi ni Froilan at lumapit ang isang babaeng palangiti at bigla siya
dinilaan. “Poison curse! Get away!” hiyaw ni Froilan pero niyakap siya ng babae
at lalo pang pinagdidilaan ang kanyang mukha.
“Bitawan
mo ako!” hiyaw ng binata at natulak ng malakas yung babae. Sinugod siya ng
ibang mga pasyente at pinagsusuntok. Hinarap ni Froilan ang kanyang dalawang
kamay at nagsisigaw. “Ilama paja rojo! Veneno de carga!” bigkas niya pero panay
suntok at sipa lang natanggap niya.
“Gaganti
ako pagbalik ng kapangyarihan ko” banta niya at lumapit yung isang matanda at
tinitigan siya. “Yeah right” sabi ng matanda kaya tumakbo na palayo si Froilan
hanggang sa nakitabi siya sa isang grupo ng mga pasyente.
“Hoy
wag kang magbabanggit banggit ng powers dito” bulong ng isang babae kaya tila
nabuhayan ang binata. “Bakit pinaparusahan ba?” tanong niya. “Shhh..lay low
lang tayo” sagot ng isang lalake. “Ayos, sa inyo nalang ako sasama. Ako pala si
Froilan” bulong niya pero walang pumansin sa kanya.
Lumipas
ang isang minuto di nakatiis yung binata, “Malakas ako, pag balik ng
kapangyarihan natin kahit ako na bahala sa lahat ng gwardya” bulong niya at
tinawana siya ng mga kasama niya. “Sabi nang wag kang maingay e” bulong nung
babae. “Bakit may plano ba kayo? Isama niyo naman ako, malakas ako” sabi ng
binata.
“Basta
sumabit ka nalanag sa amin at kami bahala sa iyo, inaantay natin yung hudyat ni
Nick” bulong nung isang lalake. “Sinong Nick?” tanong ni Froilan. “Shit sabi
wag ka maingay e” sabi ng babae. “Okay okay, pero maniwala kayo malakas ako”
sabi ni Froilan pero tinawanan siya.
“Pare
wag ka na mag ilusyon, wala kaming kilalang Froilan na malakas” bulong nung
isang lalake. “Kasi patago kami, makikita niyo papatunayan ko malakas ako. Sino
ba kayo? Pwede ko ba kayo makilala?” bulong ng binata at inabot nung isang
lalake ang kamay niya. “Ako si Steve” sabi niya at nagkamayan sila.
“Natasah”
sabi ng babae, “Bruce pare” sabi nung isang lalake. “Ako si Tony” sabi nung isa
at biglang tumayo yung pang huli. “Thor, at kami ang Avengers” sabi niya kaya
napanganga si Froilan at tinapik niya ng malakas ang kanyang noo. “Ina yan”
bigkas niya.
Samantala
sa loob ng isang kweba sa pinamalapit na maliit na isla sa Pilipinas nakaluhod
ang isang lalake. Kinalat niya yung mga abo sa lupa sabay pinatungan ng mga
kahoy na may baga. Pinaapoy niya yung mga kahoy at nagdasal siya ng isang
orasyon.
Lumipas
ang isang minuto kumuha siya ng patalim at sinugatan ang kanyang palad sabay
tinuluan ang apoy. Pinikit niya ang kanyang mga mata at tinuloy ang orasyon.
Lumakas bigla ang apoy kaya napaatras ang lalake.
Tumayo
ang lalake at lalo tinuluan ng dugo ang lumakas na apoy. Nagkaroon ng orange
flames bigla kaya agad siya napangiti at tinigil na ang pagpapapatak ng dugo
niya.
May
nilabas siya mula sa kanyang bulsa, papel na naka fold. Binuklat niya ito at may
kinuha na mga piraso ng buhok at nilaglag din sa apoy. Binasa niya yung
nakasulat sa papel sabay binigkas ang kakaibang orasyon.
Tumindi
ang apoy kaya kinailangan na nung lalake lumabas ng kweba. Huminga siya ng
malalim at sinimulan takpan ang entrance sa kweba. Nung sigurado nang nakatago
yung kweba naglakad na siya palayo at huminga ng malalim.
Nakarinig
siya ng malakas na sigaw sa loob ng kweba, umatras siya konti at napangiti.
“Tiisin mo kaibigan, babalikan kita dito” bulong niya. Mas malakas na sigaw at
iyak narinig niya. Parang taong pinapahirapan at namimilipit sa napakatinding
sakit.
“Gustavo
magtiis ka…”
RESBAK: THE GRAND ALLIANCE
BY JONATHAN PAUL DIAZ
COMING SOON!!!