Mystic Fog Teaser

Prologue

May isang matandang babae na nakaup sa wheelchair, nakatingala ito at nakangiti habang sinisilayan ng sinag ng araw ang kanyang maputing mukha. “Madam gusto niyo pong lumipat ng pwesto? Mas malakas yung araw po doon malapit sa park” sabi ng caregiver niyang babae.

“I am fine here, thank you Sally” sagot ng matanda sabay muling pumikit. Habang ineenjoy niya yung sinag ng araw may narinig silang malakas na boses ng babae na tumatawa. Namulat yung matanda, malapit sa park ng subdivision nila nakita nila yung isang magandang dalaga na busy nakikipag usap sa phone niya.

“Ganyan na ba talaga ngayon Sally? Kahit saan saan nalang pwede makipag usap?” tanong ng matanda. “Opo madam, cellphone po tawag diyan. Diba meron po kayo? Regalo ng anak niyo” sabi ni Sally. “Hindi parin ako sanay iha, pero ganyan ba talaga makipag usap? Ang lakas lakas, parang wala nang pakialam sa mundo”

“Hindi ganyan ang babae nung panahon namin iha” sabi ni Celestina. “Oo nga po, pero madam bagong henerasyon na” sabi ni Sally. “Alam ko iha, teka si Corina ata yon. Tignan mo siya, parang hindi tumatanda. Ang ganda ganda niya parin. Ano kaya sikreto niya?” tanong ni Celestina.

“Ay hindi po yan si Corina. Yan po yung pamangkin niya” sabi ni Sally. “Pamangkin? Aba, kamukhang kamukha ni Corina” sabi ng matanda sabay tumawa. “O madam hinay hinay lang po baka mabinat kayo” paalala ni Sally.

“Baka naman anak ni Corina yan kasi kamukhang kamukha” sabi ng matanda. “Hindi po, yan po si Andrea. Anak po ng ate ni Corina na si Maricar. Yung nasa States na po at iniwan ng asawa” sabi ni Sally. “Ikaw talaga Sally ang dami mong alam” sabi ni Celestina sabay muling natawa.

“Pero ang ganda ganda ng batang yan madam ano?” sabi ni Sally. “Oo, ganyan na ganyan si Corina nung bata din siya. Maganda kasi yung amiga kong si Claire” sabi ni Celestina. “Diba sabi niyo Amerikana yon” sabi ni Sally. “Oo, ang ganda ng love story nila ni Diosdado. Hindi ko alam bakit si Maricar lang ang naiiba ang itsura”

“Baka nilagtawan” banat ni Celestina kaya napatawa ng malakas si Sally. “Kayo talaga madam, palabiro parin kayo” sabi niya. “Naalala ko pa yung magkakapatid na yan, si Carlos yung panganay ata o si Maricar pero yung Carlos gwapo din, tapos meron pa si Philip ata yon”

“Si Maricar lang ang naiba pero maganda naman siya. Mabuti naman na natuloy din pala ang lahi ni Claire dito kay ano ulit pangalan ng batang yan?” tanong ni Celestina. “Andrea po. Nag aaral yan sa Manila, nakabasyason lang ngayon dito” sabi ni Sally.

“Ay mabuti at nag aaral pero bakit ang layo pa?” tanong ng matanda. “E alam niyo na ang kabataan ngayon madam, ang gusto may pangalan yung paaralan nila” sabi ni Sally. “Hindi ba lahat ng paaralan may pangalan naman?” sagot ng matanda kaya natawa si Sally.

“Gusto nila e yung popular madam” nilinaw niya. “Ah ganon na ba ngayon? Iba na talaga pero itong si Corina nagmana sa mama niya. Gusto din maiiksi yung pambaba” sabi ng matanda. “Andrea po” sabi ni Sally kaya natawa yung matanda. “Ay oo..pero maganda siya kamukhang kamukha ni Corina” bulong ni Celestina.

Samantala sa may park palakad lakad si Andrea sa may entrance. “Di nga? Never ko pa ba pinakita sa iyo itsura ng place namin?” tanong niya. “Sabi mo last time kukunan mo photos at videos” sagot ng babaeng kausap niya. “Okay wait, tawagan kita ulit gamit Skype, Video call tayo para makita ko” sabi ni Andrea.

“O yan Sarah kita mo na?” landi ni Andrea kaya natawa ang kanyang kaibigan pagkat ang pinapakita sa video e katawan lang ng dalaga. “Hala Baguio diyan di ka giniginaw sa suot mo?” tanong ni Sarah.

“Sanay na ako no, okay ba? Ito yung binili ko last week na shorts. At kaya ko lang naman sinusuot ito kasi wala naman halos tao dito. Parang ghost town, eto o look look” sabi ni Andrea.

“Ang gaganda ng bahay naman diyan, tapos parang ang peaceful at ang linis. Gosh, ang daming puno” sabi ni Sarah. “Dati daw iba itsura nitong place, puno daw ng bahay pero nagalit ata yung evil witch. Anyway eto yung sinasabi nilang Mystic Fog park”

“Its not really a park, parang siyang lubog na area na nilagyan lang ng mga benches. Here look” sabi ni Andrea. “Ang ganda naman diyan” sabi ni Sarah. “Mystic Fog park kasi daw tuwing nagkakaroon ng fog dito e parang dito lang siya naiipon, parang ganon ata”

“Pero parang hindi totoo, dito ako lumaki at never ko pa nakita nagkaroon ng fog dito sa park. Ang fog naman all around pero never here so ewan ko anong kalokohan yung name niya” sabi ni Andrea.

“Pumasok ka nga, gusto ko makita up close parang yung benches inukit out of wood mismo e” sabi ni Sarah. “Ay oo tama ka, wait sige sige eto na papasok na tayo sa Mystic Fog park…oooh shoot ano yon?” tanong ni Andrea.

“Bakit bakit?” tanong ni Sarah. “Wala baka hangin lang, kinilabutan ako don ah. Anyway lets continue the tour with the prettiest tour guide” banat ni Andrea kaya natawa ang kanyang kaibigan. Habang naglalakad napatigil si Andrea at napatalon sa tuwa.

“Oh my God! First time ever!” sigaw niya sa tuwa habang pinapanood yung fog na tila gumagapang sa lupa. “Are you seeing this, eto eto siya o. Fog, grabe ngayon lang talaga look Sarah” sabi ng dalaga. “Wow…hala ang galing naman” sabi ng  kaibigan niya.

Tumayo ng tuwid si Andrea at kinunan ng video yung fog na gumagapang palapit sa kanyang mga paa. “Ano feeling?” tanong ni Sarah. “E di wala hahaha. Fog lang yan ano pero ang galing, grabe seventeen years na akong buhay pero ngayon ko lang talaga naexperience ito”

“As in. Grabe kaya siguro tawag Mystic fog kasi ganito siya o. I know dapat from the sky siya ata pero elevated kasi tong place namin. Hala kumakapal konti o, nakikita mo pa ba ako?” tanong ni Andrea. “Inggit ako, sama naman ako next time” sabi ni Sarah.

Samantala sa loob ng isang bahay abala si Corina sa pagliligpit ng kanyang mga pinamili. Tumigil siya saglit, napadungaw sa bintana at agad nanlaki ang kanyang mga mata. “Oh my God..” bigkas niya sabay mabilis na tumakbo palabas ng bahay.

Sa malayo nagulat si Sally nang biglang tumayo si Celestina, “Madam! Hala wag kayong tatayo muna sabi ng doctor niyo” sabi niya. “Sally..tignan mo” sabi ng matanda sabay turo sa park. “Hala…madam..totoo nga yung sinasabi niyo” sabi ng dalaga.

“Sally dalhin mo ako doon, ilapit mo ako doon. Pumasok yung bata..pumasok yung bata” sabi ni Celestina kaya agad siya pinaupo. Mabilis na tinulak ni Sally yung wheelchair pagkat naatat yung matanda. Habang palapit sila sa park kitang kita ni Sally yung kakaibang ngiti sa mukha ng matanda.

Sabay na dumating sina Celestina, Sally at Corina sa may entrance ng park. Si Sally agad nilabas phone niya para kunan ng video yung lugar. “It’s real” sabi ni Corina kaya napangiti si Celestina. “Madam ang ganda ganda ng lugar, parang yung fog nakakulong lang sa park” sabi ni Sally.

“Sixty years…after sixty years. Ngayon hindi na nila sasabihin baliw ako” sabi ni Celestina. Nakarinig sila ng boses, “Sarah wait, hala hindi ko makita ang kapal na. Hala pano na to” sabi ni Andrea.

“Andrea!” sigaw ni Corina. “Auntie! Help! I am stuck, I cannot see anything” sabi ng dalaga. “Do not be afraid my dear” sabi ni Celestina. “Auntie sino yon?” tanong ni Andrea. “Its Madam Celestina, just follow my voice iha. Come on follow my voice” sabi ni Corina.

“Andrea? Can you hear me?” tanong ni Celestina. “Yes po” sagot ng dalaga. “Listen to me, close your eyes and follow what I tell you to do. Trust me iha, I know that place very well” sabi ng matanda. “Okay po” sagot ng dalaga.

“Alam niyo po ba nasan siya?” tanong ni Corina. “Shhh…Andrea I can tell that you were close to the first bench a while ago am I right?” tanong ng matanda. “Yes po, naupo po ako doon” sabi ng dalaga. “Okay, now face the direction where my voice is coming from. Do not be afraid…take small steps until you feel the ground elevate a little bit” sabi ng matanda.

“Okay po..okay..” bigkas ng dalaga kaya kinabahan na auntie niya. “Ayan! Ayan tumaas konti” sabi ni Andrea. “Good, twelve more steps and you are out of the park, just go straight” sabi ni Celestina. Ilang saglit nakita na nila si Andrea kaya lumapit si Corina at niyakap yung dalaga.

“Auntie, Oh my God! Grabe I saw how it started. Gumapang siya sa ground then navideo ko siya, parang pinalubutan ako tapos kumapal na bigla siya” kwento ni Andrea. “She looks just like you” sabi ni Celestina.

“Andrea this is madam Celestina, she owns this whole place. Be thankful she is still letting us stay here” sabi ni Corina. “Hello po” bati ni Andrea sabay nagmano sa matanda. “May kasama ka ba kanina iha?” tanong ng matanda. “Wala po, mag isa ko lang po” sagot ng dalaga.

“I see” sagot ng matanda at tila nalungkot siya. “Nice to meet you po, iuupload ko tong video. Sige po” paalam ni Andrea sabay tumakbo pauwi. “What is wrong madam?” tanong ni Sally. “Wala naman” bulong ng matanda sabay tinignan si Corina.

“Akala ko talaga ikaw noon iha” sabi niya. “Naipon lang noon sa gilid pero hindi siya gumapang palapit sa amin” sagot ni Corina. “It was right wasn’t it?” tanong ng matanda kaya napangiti si Corina at hinaplos wedding ring niya. “It was” bulong niya.

“I just don’t understand why it showed up now with her alone…perhaps eto na yung sinasabi nilang climate change. Sayang talaga” sabi ng matanda. “Kumusta na po kayo? Ngayon nalang ata kayo ulit lumabas” sabi ni Corina. “Nabuhayan ako talaga nung nakita ko siya ulit” sagot ni Celestina.

“Madam bukas po yung birthday ng husband ko, please do come” sabi ni Corina. “Oh thank you, yes okay Sally ipaalala mo” sabi ng matanda. “O sige po uwi na po ako. Its good to see you again madam” sabi ni Corina. “Regards to your mom Claire” sabi ni Celestina. “Makakarating po, baka uwi sila dito next year” sabi ni Corina. “Ay paghahandaan ko yon para maka majhong ulit kami” sabi ng matanda kaya nagtawanan sila.

Nung pabalik na sina Celestina pinatigil niya si Sally. “Gusto ko ulit makita” sabi ng matanda kaya inikot ng dalaga yung wheelchair. Pinagmasdan ni Celestina yung fog sa park mula sa malayo sabay ngumiti.

Mula sa fog may isang lalake na may hawak na bike ang nagpakita, yumuko ito at pinaghahaplos mga tuhod niya. Napatayo ang matanda sa tuwa at napakapit sa braso ng caregiver niya. Pagtayo ng binata kinamot niya ulo niya habang pinagmamasdan ang mga gulong ng bike niyang nayupi yupi.

“Si kwan yan ah…si…is that…” bigkas ng matanda. “Kilala niyo po madam?” tanong ni Sally. Super ngiti lang yung matanda sabay tinignan yung bahay nina Corina. “Hindi ako baliw, totoo siya. Sally totoo siya” sabi ng matanda.

“Totoo nga po, nakiita ko din po siya. Ang gwa..” bigkas ng dalaga. “Hindi yon Sally…hindi mo naiintindihan. Hindi siya lalabas ng basta basta…alam niya kung ano ang totoo. Alam niya kung ano ang tunay”

“Yan ang kanyang hiwaga…sana makinig sila sa kanya. Sana tanggapin nila yung kanyang yakap…sila ang napili, sila ang pinagtagpo…sana eto na talaga” bulong ni Celestina sabay napangiti ng husto.

MYSTIC FOG

E-BOOK

COMING SOON!!!

Love story, and of course comedy as usual

EJ group you interested?