Prologue
“Olan
you promised me. Nanghihina na ako sa pamamalagi sa ganitong anyo” reklamo ng
isang cardinal. “Konting tiis nalang, hindi nasunod yung unang plano natin
pagkat hindi tayo makalapit ng husto sa kanya panginoon” sagot ni Olan.
“It
has to happen soon! Nasusuka na ako sa kalokohan na pagiging mabuti. Kasuklam
suklam na nakikipag ngitian, nakikipag dasal at kung ano ano pang ritual nilang
walang saysay” reklamo ng punong demonyo.
“I
know my Lord but please, ayan na o, nakikita mo naman na siya sa TV ngayon.
Nakikisalamuha siya sa mga taong may sakit” sabi ni Olan. “What are you trying
to tell me?” tanong ng punong demonyo.
“Of
course my lord, ginawa kong armas natin ang mga taong may sakit. Inalam ko schedule
niya, pinakalat ko ang ating isang heneral upang ikalat sa mga tao ang sakit na
siyang pupuksa sa kanyang buhay”
“But
you have to understand my lord that we have to make it look normal. This is his
last stop, pang ikatlong bansa na niya itong binisita for the past few days.
Unang bansa palang na binisita niya nahawaan na natin siya”
“Bawat
may sakit na niyayakap niya lalo siya nahahawa so by the time makabalik siya
dito saka lang magmamanifest ang sakit na ibibigay natin sa kanya. Do not worry
my lord it is all calculated, the moment he steps foot here that is the time
makakaramdam na siya ng panghihina”
“They
could say that he is just tired. Later on lulubha ang kanyang sakit, they will
have him tested, they will find nothing. Sasabihin lang nila na kailangan niya
magpahinga. He will grow weaker, hindi nila maiintindihan anong sakit yon kaya
sasabihin lang nila due to old age. Once he is at his weakest state then I am
sure magsisimula na yung pag uusap ng pagpapalit sa kanya” paliwanag ni Olan.
“Punyeta
ka Olan, siguraduhin mo mangyayari yan. Nanghihina na talaga ako Olan. Hindi ko
na kaya magtagal dito sa pesteng lugar na ito” sabi ng punong demonyo. “Cardinal
Nathaniel, please keep up the act. Konting konti nalang. Pag ikaw ang naging
susunod na Santo Papa, mayuyurak na yung paniniwala ng lahat ng naniniwala sa
kanya”
“Their
faith shall be rattled and shattered, wala na silang panghahawakan pa.
Magkakaroon ng rebolusyon, sa tagal ng panahon naniwala sila sa simbahan…buburahin
natin yon at papalabasin na kasinungalingan ang lahat. Can you imagine that my Lord?”
“The
so called sheeps will be lost, that is the best time we strike and take over
the world. Wala na silang pinanghahawakan pa, malilito sila, their guards will
be down so it would be easier for us to invade their minds and souls. Then you
can mold the world according to your liking” sabi ni Olan.
Pumikit
yung punong demonyo sabay huminga ng malalim. “Yes I imagine that…magtitiis pa
ako Olan. If that day does not happen then I will rip your soul into tiny bits
then feed on it myself” banta niya. “It will happen, according to your will”
bulong ni Olan sabay napangiti.
Samantala
sa isang park sa pribadong subdibisyon hingal na hingal na si Bart at inuuga
ang kanyang ulo. “Whooo grabe ang pawis ko o” sabi ni Bea. “Ako din super
pawis, that was so much fun” sagot ni Tasha. “Ayaw ko na, please tama na” sabi
ni Bart.
“Zumbaaaaa”
bigkas ni Fie sabay pinalaki ang mga mata niya. “Fie tama na, pagod na kami,
bukas nalang ulit” reklamo ni Ayesha. “Zumbaaaaa paaaaa” bigkas ng bata sabay
biglang humangin ng malamig sa buong paligid.
“Fie,
baby girl this is enough for today” lambing ni Bart ngunit biglang lumutang sa
ere ang batang babae, kinilibatutan ang lahat nang makita nila yung mga
kaluluwa naglabasan mula sa lupa at nagpaikot ikot sa batang babae.
“Zumbaaaaaaa”
dinig nilang bulong sa buong paligid kaya lahat sila napalunok. “Zumba na! Tara
na ayaw ko na mahabol ng mga yan at tumakbo nanaman tayo ng ilang kilometro”
sabi ni Aryanna. “Sana may trabaho narin ako, tignan mo si bakla wala dito” reklamo
ni Bart.
“Okay
okay come on guys, we can do this. Fie last na ito for today ha” sabi ni
Ayesha. “Is this punishment for us?” tanong ni Bart. “Ewan ko, basta gawin
nalang natin” sabi ni Mika. “Kuya is gonna get mad if you call kuya Tsufi bakla”
sabi ni Fie sabay ngiti.
“Okay
sorry na. Nakakainggit sila ni Ella, buti pa sila hindi dumaranas ng ganito”
bulong ni Bart. “Okay Bea ikaw naman mag lead, come on guys whatever this is
for we must do it or else tayo din lang ang kawawa later” sabi ni Ayesha.
Samantala
sa tuktok ng isang gusali sa Manila nakaupo si Benjoe at Kamato. “Ano nananman
ginagawa natin dito?” tanong ng matandang demonyo. “Tignan mo yung lalake na
yan” sabi ni Benjoe sabay turo sa isang lalake na nakasando ng puti at
puruntong shorts na nakatambay sa isang kanto.
“O
bakit yan?” tanong ni Kamato. “Ang ganda naman ng katawan niya, bakit kaya
hindi nalang siya magtrabaho tulad nung isang lalake na yon” sabi ni Benjoe
sabay turo sa isang kargador na nagkakarga ng tray sa loob ng isang van. “Freedom,
di ba yan ang gusto ng lahat. Malaya siya gawin ang gusto niya” sabi ni Kamato.
“Look
at that woman over there, galing siya sa sanlaan, gipit sila konti at kailangan
nila pambayad sa tuition ng anak nila na nasa college” sabi ni Benjoe kaya
napatingin si Kamato. “Again its freedom, maaga siya lumandi, kaya ayan hirap
tustusan ang buhay niya at anak niya” sabi ni Kamato.
“Right,
now watch” sabi ni Benjoe. Habang naglalakad yung babae nakita nila yung naka
sando na lalake biglang tumakbo ng matulin at inigaw ang bag niya. Nagsisigaw
yung babae, may mga lalake na tumulong sa kanya para habulin yung snatcher.
Lumiko
yung snatcher ngunit bigla siyang nahagip nung van kaya bulagta siya sa kalsada,
nadaanan pa siya ng isang jeep kaya napisa ang kanyang ulo. “You knew that
would happen didn’t you?” tanong ni Kamato.
“Yes”
sagot ni Benjoe sabay nakita nila na nasoli yung bag ng babae ngunit nagkagulo
ng husto sa may kalsada dahil sa kawawang katawan ng snatcher sa ilalim ng
jeep. Ilang saglit may nakita silang kaluluwa na tumayo at tila tuliro. Ang
kaluluwa pinagmamasdan katawan niya sa ilalim ng jeep at ramdam nila Benjoe at
Kamato ang panghihinayang niya.
“Tignan
mo siya, tuliro, nakikita niya sarili niya at dahan dahan nag sisink in.
Nagsisisi siya bakit niya pa inisnatch yung bag, pero its too late. Wala nang
replay at do over. He is ours now” sabi ni Benjoe sabay nakita nila isang
alagad ni Kamato na sumusundo na sa kaluluwa.
“So
what is your point?” tanong ni Kamato. “Ikaw ano naramdaman mo nung muntikan na
kitang pinatay?” tanong ni Benjoe kaya natawa ang matanda. “You know that I cannot
die, because I am already dead. I am death himself” sabi ni Kamato. Napangiti
si Benjoe sabay natawa konti, “Kailangan mo pa ba talaga magsinungaling sa akin
kahit nababasa ko na isipan mo?” sagot niya.
Huminga
ng malalim si Kamato sabay inuga ang kanyang ulo. “Fear” bulong niya kaya
natawa si Benjoe. “Do you want to know why you felt fear?” tanong ng binata. Di
kumibo yung matanda kaya tumayo si Benjoe at nag inat. “Because you are not
death, you are not the real one” sabi ni ng binata.
“Oo
na oo na, kasi ikaw yung tunay na Kamatayan” sabi ni Kamato. “Hindi rin” sagot
ni Benjoe kaya nag titigan sila. “Kamato, ako ang hari ng impyerno dito, pero
hindi ako yung punong demonyo ng mundo” bulong ni Benjoe kaya nanlaki ang mga
mata ni Kamao.
“What?”
tanong ng matanda. “Its true, at isa sa lugar sa buong mundo naglilibot ang
totoong Kamatayan” bulong ni Benjoe kaya biglang napahaplos sa ulo niya ang
matanda. “Liar” bigkas ni Kamato. “Think about it Kamato, gano naman kaswerte
ang Pilipinas kung nandito talaga ang punong demonyo ng mundo”
“Maliit
lang na bansa ito, at ikaw ang tinatawag na Kamatayan tuwang tuwa ka na
naghahari harian dito?” dagdag ng binata kaya nayanig ang utak ni Kamato.
Naglakad palayo si Benjoe, “Kamato, why don’t you go to Visayas, there is a
ship that sunked there. Gather the souls that you can specially of those of the
captain at its crew” sabi niya.
Tinignan
ni Kamato ang binata, napanood niya ito malusaw at naging anino na dahan dahan
nawala. Samantala sa tuktok ng isang ulap tulala sina Brod at Brad. “I cannot believe
that he told Kamato that” sabi ni Brod. “Ako din, what is he trying to do?”
sagot ni Brad.
“Hindi
ko maintindihan ang mga kilos ni Benjoe lately” sabi ni Brod. “Yung ginawa
niya, it broke the knowledge barrier set upon us demons. Kaya nga meron ganon
para hindi mag malabis ang mga demonyo at magbalak na sumakop sa ibang bansa”
sabi ni Brad.
“At
pano mo naman nalaman yan kaibigan?” tanong ni Brod. “He told me” sagot ni Brad
kaya nagulat ang kaibigan niya. “He told you?” tanong ni Brod. Napangisi si
Brad sabay tinigna kaibigan niya. “And you didn’t bother telling me that big
secret? All this time my friend you never told me” sabi ni Brad.
“Hindi
ko naman nalaman yan sa umpisa, nabuo nalang kaalaman namin nung nalaman natin
ang tungkol sa grand demon” sabi ni Brod. “Kaya nga, you never told me” sabi ni
Brad. “My friend this does not affect our friendship, so what kung alam namin,
hindi naman kami magmalalabis” sabi ni Brod.
“Kahit
na, kaibigan mo ako so you should have told me. Dito na nagtatapos ang
pagkakaibigan natin” sabi ni Brad kaya nagulat ang kaibigan niya. “Seryoso ka?”
tanong ni Brod kaya tumawa ng malakas si Brad. “Hindi joke lang no,
naiintindihan ko naman”
“Pero
aaminin ko sa iyo kaibigan, mula nung kinausap ako ni Benjoe parang may selyo
na nabasag sa aking isipan. Oo nalaman natin ang tungkol sa grand demon noon pa
ngunit nung kinausap niya ako parang may lock na nagbukas sa aking isipan. Lately
I know things that I never knew before” sabi ni Brad.
“Tulad
ng ano?” tanong ni Brod. “Hindi ko masabi, basta alam ko madami na akong
kaalaman sa aking isipan ngunit…para bang kailangan may trigger muna bago siya
maalala ng buo” paliwanag ni Brad. “Kaibigan, baka naman ayaw mo lang sabihin
sa akin. Sharing is caring you know” sabi ni Brod kaya nagtawanan sila.
“Hindi
ko talaga maipaliwanag kaibigan, para ba akong si Google na kailangan mo pa ng
key words bago ako magsabi ng kaalaman. Parang alam ko nasa isipan ko ang
kaalaman ngunit hindi ko siya basta basta makuha kung gusto ko” sabi ni Brad.
Biglang
hinawakan ni Brod braso ng kaibigan niya. “Kaibigan, sa tingin ko nabulungan
tayo ni Benjoe” sabi ni Brod. “Anong ibig mo sabihin?” tanong ni Brad. “May
hinala ako, we need help. He did something to us” sabi ni Brod. “What do you
mean? You are not making sense” sabi ni Brad.
“Kailangan
natin ipulong ang mga taga bulong, yung mga matatanda na retirado na. We need
their help” sabi ni Brod. “Para saan? Ano ba nangyayari sa iyo?” tanong ni
Brad. “Hindi ko sigurado ngunit may hinala ako, we need their help as soon as
possible. I feel that Benjoe didn’t unlock anything inside our minds, he kept
something there” sabi ni Brod kaya natulala si Brad.
Samantala
sa Los Angeles airport nanginginig ang isang dalaga habang inaantay yung flight
niya. Tumunog ang kanyang cellphone kaya agad niya sinagot ito. “Hello mom, my
flight was kinda delayed” sabi ng dalaga. “Elaine, are you really sure you are
going to the Philippines. You can still back out” sabi ng nanay niya.
“Mom
I really need to speak to him. There are things he should know” sabi ng dalaga.
“Elaine it’s too dangerous for you to get involved” sabi ng nanay niya. “No
mom, it is written that he will protect me and I will not be alone” sabi ni
Elaine.
“What
do you mean you will not be alone. Who is going with you?” tanong ng matanda. “I
don’t know yet mom but it is written. We shall find each other and we are the
ones who are going to help him” sabi ni Elaine.
“What
do you mean help him?” tanong ng nanay niya. “It is written mom, please do not
worry about me. He can protect me and you know that. This is my destiny, I need
to speak to him as soon as possible” sabi ng dalaga. “Okay, please take care.
At the first sign of trouble please come home right away” sabi ng nanay niya.
Pagpatay
ng tawag agad niya tinago phone niya sabay nagsimangot pagkat muling naadjust
yung delay ng kanyang flight. “Maybe you should ask for another flight” biglang
sabi ng katabi niyang matanda kaya napatingin si Elaine.
“I
really need to get on this flight” sabi ng dalaga. “Then try another airline”
sabi ng matanda kaya napatingin si Elaine sa counter. “Maybe I will just wait”
sabi ng dalaga, ngumiti yung matanda sabay biglang tumayo at umalis na. Ang
dalaga nilabas niya music player niya, bago niya sinaksak earphones niya may
isang binatang nakasalamin ang naupo sa kanyang tabi.
“Tsk”
bigkas nung binata sabay napailing, “Delayed flight?” tanong ni Elaine. “Yeah,
its been delayed twice already” sabi nung binata. “You are Asian so are you
going home to the Philippines?” tanong ni Elaine. “Something like that, my mom
is a Filipino and my dad is French. I was born and raised in France. I just
love travelling the world so I said this time let me go visit the country where
my mom was born” sabi nung binata.
“Oh
so its your first time going there too like me” sabi ni Elaine. “Yeah, oh I am
Gregor” sabi nung binata. “Elaine” sagot ng dalaga at nagkamayan sila. Para
silang nakuryente, mula sa kamay nila gumapang ang napaka ginhawang daloy ng
kuryente papunta sa kanilang mga utak.
“Its
you” bigkas ni Elaine. “What?” sagot nung lalake. Sa malayo napangiti yung
matanda habang pinagmamasdan yung dalawa. Tumalikod na siya, lumabas sa airport
sabay may tinawagan sa kanyang cellphone. “The seer has met the witness, you
can push through with the flight” sabi niya.
“So
its really going to happen” sabi ng boses sa kabilang linya. “I am afraid so. I
am now heading to the next location” sabi ng matanda sabay pumasok sa isang
puti na limousine. “Okay, God be with you my friend. I will tell the others to
start the preparations” sabi nung nasa kabilang linya.
“Then
end is about to happen, I just do hope they could stop it in time” sabi ng
matanda. “My friend are you sure we are betting on the right horse here?”
tanong nung nasa kabilang linya. “My gut tells me that they are on the right
path” sabi nung matanda.
Pagpatay
ng tawag nilapag ng matanda yung cellphone, kinatok niya yung divider window
kaya bumukas ito at isang anghel na driver ang nagpakita. “Proceed to the next
location, we need to find the rest of them” sabi ng matanda sabay naglabasan
narin ang kanyang malalaking pagpak at nagbaga ng puti ang kanyang mga mata.
Sa
loob ng isang malaking kwarto nilapag ng isang lalake na nakaputi ang cellphone
niya. “The seer has met the watcher, they are going to the Philippines” sabi
niya sabay humarap sa kanyang mga kasama.
“Should
we really pin our hopes on them?” tanong ng isang anghel. “He is right, we can
strike now and stop that demon right away. We are already sure he is from the
Philippines so we could all go there and take him down already” sabi ng isang
anghel.
“That
will be very unbecoming of us. Let us put our trust on our elder. If he says it
is what is written then let us believe” sabi nung lalakeng anghel. “So we sit
here and place everything on the hands of the human beings?” tanong ng isang
anghel.
“They
are special, they were chosen” sagot nung lalake. “And what if they fail?”
tanong ng isa. “We have emergency measures for that. For now their task is to
find out who that chosen one is”
“We
still do not know who he is, all we know right now is he is from the
Philippines. If the humans fail then we ourselves will take him down” sagot
nung lalake. “It might be too late by then” bulong nung isa.
“Have
a little faith but at the same time let us prepare for war”
SAGRADO E-book
(Salamangka Book 4)
As of time of post e-book is still currently being written...
No comments:
Post a Comment