Kras E-book Preview

Prologue

“Jey! Remind ko lang yung reunion natin later. Pumunta ka ha. Aasahan ka namin doon. Tagal ka na namin hindi nakasama. Basta pumunta ka”

Napabuntong hininga ang binata pagkatapos niya basahin ang text message sa kanyang phone. Nahiga siya sa kanyang kama sabay muling binasa ang mensahe. Nag iisip siya ng magandang palusot pagkat ayaw niya pumunta ngunit tila wala na siya maisip pagkat taon taon nalang niya iniiwasan ang mga reunions kasama ang kanyang mga batchmates.

Lumipas ang ilang minuto tumayo na siya at kinuha phone niya. “Oo sige ihanda niyo na yung karpeta at paparating ang hari. Wag kalimutan ang mga trumpeta at mga rose petals na isasaboy sa aking dadaaanan” sinagot niya sa text sabay tinawanan ang kanyang sarili. Muli siya napabuntong hininga, napailing sabay dumiretso sa banyo para maligo.

Sumapit ang alas singko ng hapon, nakarating na siya sa reunion area. Kinakabahan si Jey at nagdadalawang isip pagkat sa malayo nakikita niya nagsisidatingan na ang kanyang mga dating batchmates. Huminga siya ng malalim, muling nag iisip ng palusot pero wala talaga siya mahanap.

Gusto na niya paandarin kotse niya para umalis ngunit nakita niya isang batchmate niya dumating na nakataxi lang. “Okay naman siguro” bulong niya kaya pinaandar niya kotse niya, nagdalawang isip ulit ngunit naglakas loob idiretso kotse niya sa parking area.

Naiilang siya pagkat magagara ang kotse ng kanyang ibang batchmates habang sasakyan niya luma na masyado. May isang grupo ng mga lalake nagkumpulan sa parking area, isa sa kanila napalingon at tinitigan ang kotse ni Jey.

Tinuro siya ng batchmate niya at parang tuwang tuwa yung binata na pinaghihila ang kanyang mga kasama. Ngumiti si Jey sabay nagbubusina kaya mga batchmates niya humarap sa kanya at nagtawanan.

Lumabas si Jey sabay sinara pinto ng kanyang kotse, “Stay!” sigaw niya sabay hinimas ang kotse niya. “Good boy” banat niya at napatawa niya agad ang kanyang mga batchmates. “Jey! Ukis ti sabah pare long time no see!” sigaw ng isang binate.

Naglakad si Jey, suot niya all black, pasiga siga lakad niya ngunit deep inside naiilang siya sobra. Nagbiro ang mga batchmates niyang iba na tila sinasamba siya kaya tinaas ni Jey ang kanyang mga kamay sabay parang isang tanyag na lider ng isang kulto kumaway kaway.

“Wow Jey, saan ka ba nagtatago pare?” tanong ni Rey. “I have been here and there tapos nawala ako e. Nastranded ako sa isang island at ngayon lang ako nakabalik” biro niya at halakhakan nanaman ang kanyang mga batchmates. “The sad part is I left mister Wilson, I miss him so much” drama niya. “Shit man, di ka parin nagbabago” sabi ni Joel.

“Oh come on, kung nagbago ako e di hindi niyo na ako nakilala. So ano ginagawa natin dito? Nasan yung away? Sino kaaway? Taragis nasan na? Gusto ko na pakita yung new kung fu skills ko. You want to see my new moves?” tanong ni Jey at muli sila umariba sa tawanan. Ilang minuto lumipas nakarating na lahat kaya pumasok na sila sa restaurant.

Nagsimula ang kainan, medyo naiilang parin si Jey ngunit sumaya siya sa mga kwentuhan nila. “Bakit ang tahimik niya?” tanong ng isang babae sabay sumandal kay Joel. “Ganyan talaga yan, pero pag nagsimula magsalita yan naku kawawa tayo lahat” biro ni Joel.

“Bakit all boys school tayo, bakit may babae dito? Wait…Abrahan is that you? Tuluyan ka na bang nagpa sex change? Wow ang galing ng doctor mo ha. Mukha ka na talagang babae” banat ni Jey at napatawa ng malakas yung babae.

“Tarantado, girlfriend ko ito. Anna si Jey, Jey si Anna” pakilala ni Joel. “Ay sorry ha, dapat sinabi mo agad. No offense meant miss, nice to meet you. You look familiar…kinda. Anyway, Joel I am sorry for your loss” banat ni Jey.

“Ha? Joel sino namatay?” tanong ni Anna at nagtawanan ang mga boys. “Sabi ko na e, ikaw kasi pinansin mo pa tuloy di na titigil yan” sabi ni Joel. “Pero sino namatay?” tanong ni Anna. “Siya, he lost his freedom. Goodbye FHM, goodbye secret videos sa phone. Dati theme song niya e…Lonely I am mister lonely…I have nobody only my hands…oooohmmm centerfold, turn to the next page…lonely I am mister lonely…” landi ni Jey at sumabog sa tawa ang buong grupo.

“Why aren’t you married yet?” tanong ni Anna. “Oo nga pare kumusta na kayo ni Jenny? Tagal niyo na di pa kayo kasal?” tanong ni Rey. Di sumagot si Jey at ngumiti lang siya. “Sana sinama mo siya today, nasan ba siya?” tanong ni Daniel. “Nandon sa panty niya siguro” bulong ni Jey at nagtawanan ang mga kasama niya.

“Kita mo na, ano gusto mo pa magsalita yan?” biro ni Joel sa kanyang nobya. “Wala na sila” bulong ni Anna at nagulat yung ibang binata at lahat napatingin kay Jey. “Imposible, ang tagal na nila e. Going four years na sila last time kami nagkita pero that was four years ago so eight na sila ngayon” sabi ni Joel at siniko siya ng kanyang nobya.

“Di nga, wala na kayo ni Jenny?” tanong ni Rey. “Balita ko si Rex na daw head sa water district. Sakto papagawa ako sana ng malaking aquarium sa likod ng bahay. Tagal ko na kasi gusto mag alaga ng pating” banat ni Jey at pigil yung tawa ng kanyang mga kaibigan, gusto sana mangulit ni Joel pero sinenyasan na siya ng kanyanag nobya.

“Alam mo pare, sakto iinom nalang natin yang heart ache mo” biro ni Daniel. “Dude di na ako umiinom” sabi ni Jey. “No shit! Ikaw? Hindi ka na umiinom? Oh come on, mga pare! Hindi na daw umiinom si Jey!” sigaw ni Joel at lahat ng batchmates nila sa restaurant nagtawanan.

“Imposible! Mauna pa ako mawalan ng buhok bago tumigil sa inom yan” sigaw nung isa. “Boleks ka naman pare, imposible na di ka na umiinom” sabi ni Joel. “Oo pre, four years na. As in ni amoy wala” sabi ni Jey.

“Boleks! Naalala ko pa one time doon tayo sa bahay niyo e. Hinamon niya ako dati speed shot isang bote ng Empi. Akala ko joke lang pero kumuha siya talaga ng big glasses at shit nagulat ako nung pinuno niya baso niya. Akala ko talaga joke pero tinungga niya lahat ng laman” kwento ni Daniel.

“Oh my God” bigkas ni Anna. “Oo totoo, shit nagulat ako tapos sabi niya lang o ikaw na. Grabe tig dalawang baso lang kami na puno at ubos yung isang bote. Eto yung maganda, tinignan niya ako, tulog na tayo sabi niya tapos tumayo siya at naka ilang pindot siya sa wall hindi niya mahanap yung switch” kwento ni Daniel at halos mamatay na sila sa tawa.

“Ina yan Daniel! Umiiwas yung switch!” sigaw ni Jey at lalong nagtawanan yung grupo. “Open palm hinampas niya yung wall, namatay yung ilaw tapos narinig ko nalang malakas na kalabog. Nag dive ang gago pero dumiretso sa floor imbes na sa kama” kwento ni Daniel.

“Pare help bukol ulo” hirit ni Daniel at halos mamatay na sa tawa ang lahat. “So alcoholic ka?” tanong ni Anna. “Uy hindi ha” sagot ni Jey. “Malakas lang siya uminom, matagal malasing, mutant yan e” biro ni Rey. “Shit naalala ko pa ito sa bilyaran e” sabi ni Joel. “O pare wag na yon, tumambay lang ako doon habang nagrereview para sa board exam” sabi ni Jey.

“Ulol, review ka diyan, hindi nga nagreview yan e. Makikita mo yan sa bilyaran, tatanga tanga naglalaro mag isa tapos pag may humamon sa kanya boom! Hustler ang gago” sabi ni Joel at tumawa si Jey. “Wow is he good?” tanong ni Anna.

“Anong good, matalino yan e, ginagamitan ng physics yung bilyar. Madami ka din naloko don ano pare? Madami din ito pinulubi” sabi ni Rey at napahalakhak si Jey at hinaplos ang kanyang noo. “Pare passing time lang for my review sa hapon” sabi niya.

“Tae, papasok sa review center yan lasing. Pero tangina kahit lasing perfect lahat ng exams don, diyan ka mabibilib e. Kaya nga di na siya pinapansin ng mga profs doon. Papasok lang yan pag may exams ha tapos minamani lang” sabi ni Joel. “Good old days pare” bulong ni Jey at ramdam ng lahat ang dinadala niyang kalungkutan. “Hindi ka na talaga umiinom pare?” tanong ni Rey.

“Honest hindi na, at kahit ano gawin niyo sorry it wont work” sabi ni Jey. “Pare parang hindi na ikaw yan ha” sabi ni Daniel. “Minsan nga sinasabi ko din sa sarili ko yan e. Pero inaaway ko sarili ko, actually magkagalit kami ng sarili ko. Kanina nga lang nagkasigawan kami sa harapan ng mirror e” banat ni Jey at halakhakan ulit ang lahat.

“Anyway enough about me, reunion ito so happy happy lang” sabi ni Jey. “E pano tayo maghahappy happy e di ka na umiinom?” banat ni Joel. “Kayo ang iinom at sagot ko na yung kwento at tutulong ako sa pag ubos ng pulutan” biro ng binata.

Pagakatapos ng dinner nagkaroon ng inuman at inggit na inggit yung iba pagkat masyado masaya sa lamesa nina Jey. Pinagdikit dikit nila ang maraming lamesa at si Jey, tulad ng dati ang nagbangka ng mga kwento. “Kita mo na, sabi ko sa iyo di mauubusan ng kwento yan” bulong ni Joel sa kanyang nobya.

“Kahit na narinig ko na yang mga kwento noon from you, pag siya nagkwento kakaiba, with feelings at nakakatawa” bulong ni Anna. “Kahit ganyan yan nirerespeto ng lahat yan. Parang tahimik lang yan pero sobrang tinik yan sa totoo” bulong ni Joel.

“Tama na inom mo, nakakarami ka na. Baka mapaaway nanaman kayo like last year” bulong ni Anna. “Hindi mangyayari yon, nandyan si Jey. Last year si Daniel lang meron pero ngayon nandyan na si Jey kaya we will be fine” sagot ng binata.

“Yun na nga e, kanina una niya hinanap away” bulong ni Anna. “Sus, biro niya lang yan. Peace lover yan, relax ka lang. Kahit loko loko yan sa asta disciplinarian yan. At kung may gulo siya mag aayos so relax. Look at the others mas masaya sila umiinom kasi alam nila nandyan si Jey at Daniel, mga guardian angels namin yan” biro ni Joel.

“I see, but he seems broken” bulong ni Anna at sabay nila pinagmasdan si Jey na walang tigil na nagtatalak. “Oo nga e, dati dati di mo makikita malungkot yan. Lagi yan masayahin kahit may problema pero this time everyone knows may malungkot siya” sabi ni Joel.

“Why don’t you try and ask him?” bulong ni Anna. “Di aamin yan, makasarili yan at malihim pagdating sa problema. At kahit ano gawin mo hindi mo mapapaamin yan. Iwawala ka lang niyang sa biro” bulong ni Joel.

“I was expecting him to be the most successful based on your stories. Last year pinag uusapan niyo siya, all of you were thinking that big time na siya in some company…pero sorry ha…parang hindi naman” bulong ni Anna.

“Kaya nga, I don’t know what happened to him. Pero totoo yon, we all thought na by now big time na siya kaya di na siya nagpapakita. Kaya pala hindi, he really looks broken” sabi ng nobyo niya.

“Hey, invite mo siya to lunch one time. Sabihin mo din sa ibang friends niyo na ganon din gawin nila” bulong ni Anna. “Good idea, sige remind mo ako. Pareho ata tayo iniisip e, hindi na siya lumalabas” sabi ni Joel.

Sumapit ang hating gabi at napangiti si Anna pagkat sina Daniel at Jey pinapatigil na ang inuman. “Hala sige pack up na tayo. Tapos na ang shooting. Lahat ng may kotse akin na susi” sabi ni Jey. “Kaya ko pre, don’t worry” sabi ng isang kabatch nila.

“Sige sukatan na to, ano gusto mo cremate o normal burial? Yung madaming ilaw na kabaong o yung simple?” biro ni Jey at nagtawanan ang mga lasing. “Sige na sige na taxi na lahat, dito yung mga susi” sabi ni Daniel.

Tanging si Joel at nobya niya ang hindi pa nakasakay ng taxi. “O ikaw na maghatid at malapit naman sila sa inyo” sabi ni Daniel. “Sure pare, ingat ka” sabi ni Jey. “Hey youre going to let him drive?” tanong ni Anna. “Yes, hindi naman umiinom yan e. Magaling magkunwari yan at nakahawak lang sa baso yan” sabi ni Jey at natawa si Daniel.

“Buti di sila nagagalit sa iyo” sabi ni Anna. “Everyone knows madali siya tamaan at hikain yan kaya nakakalusot yan” sabi ni Jey. “Tumikim naman ako” sabi ni Daniel. “At isa pa magugulpi ng asawa niya pag uwi pag nakainom at baka madagdagan nanaman ang anak” biro ni Jey.

Nakaalis na si Daniel, sina Anna at Joel nakapasok sa kotse ni Jey. Habang nagmamaneho si Jey biglang lumipat sa harapan si Anna. “You stopped drinking dahil sa kanya?” tanong ng dalaga. “No” bulong ni Jey.

“So parang wala lang ganon?” tanong ng dalaga. “It’s complicated. Di naman sa may sakit na ako or alcoholic na ako. Basta trip lang, new year’s resolution lang. Sabi ko ayaw ko na uminom, so ayon di na ako uminom” kwento ni Jey. “There must be a reason” pilit ni Anna.

“Usually yan ang unang iisipin ng tao. Tumigil siya kasi siguro may tama na atay niya. O kaya tumigil siya kasi ganito ganyan. Di ba pwede tumigil kasi gusto lang tumigil?” sagot ng binata. “I see, so your break up with her has nothing to do with it?” tanong ni Anna. “Maybe it does but not totally related. That time I felt something bad was already going to happen. Wala lang parang feeling lang but no big deal”

“I asked myself, what am I doing wrong? Is it because of me. May kulang ba ako? Iniisip ko to change so sabi ko parang may kulang kasi. Pero that time everything was alright…it seemed alright but still there was this gloomy feeling lingering at the back of my mind”

“Dunno why basta I chose to stop drinking. Siguro in preparation of something that has not happened yet. Tipong when that thing happens, then I might need to change. Kaya ko ba magbago? So siguro parang test narin sa sarili ko yon. Nakayanan ko, when I stopped there were so many reunions and parties. I said to myself kaya ko pala e”

“Then months later it happened. You know what, let us not go into details already. The usual reaction is to drown yourself in alcohol diba? Pero pano na yan di na ako umiinom?” banat ni Jey sabay tumawa siya ng malakas at hinaplos ang kanyang noo. “Sorry” bulong ni Anna. “Its okay, at least napatunayan na hindi sagot ang alcohol, look at me I survived that…basta yon” sabi ni Jey.

“Hey, later sama ka sa amin ng lunch sa SM” sabi ni Anna. “Psych grad ka ano?” tanong ni Jey. “Pano mo alam?” tanong ng dalaga sa gulat. “Because you have been trying to psycho analyze me since kanina pa. Stop it, I am fine” sabi ng binata.

“You say you are fine but you are not. Joel is just ashamed to ask you. Ganon din mga friends mo kasi you are just going to shut them down if they show concern” sabi ni Anna at tumawa si Jey. “Ah so inutusan ka ni Joel ganon?” tanong ng binata. “Hindi, kusa to. Mabait tong girlfriend ng kaibigan mo no” banat ni Anna at nagtawanan sila.

“Oo nga e, did you know chick boy si Joel?” tanong ni Jey. “Yes I know, wag mo ibahin usapan” sagot ni Anna. “Di ko naman iniiba usapan e, sinasabi ko lang yung facts” banat ni Jey. “He warned me about your ugali kanina, alam mo we don’t know each other but based on their stories parang ang hirap paniwalaan na ikaw na yon”

“Happy go lucky ka daw, pero di naman. Loner ka” sabi ng dalaga. “Me? Loner?” tanong ni Jey. “Yeah, you don’t have to hide dahil di mo naabot expectations nila sa iyo. They won’t judge you naman e. Siguro pag uusapan ka lang, mag iisip sila bakit nagkaganyan ka pero after that it’s all good trust me” sabi ni Anna.

“So you think you really know me huh” sabi ni Jey. “No pero I know a broken person when I see one. Kung magkukulong ka lang the more walang mangyayari sa buhay mo. You should live more” sabi ni Anna at muling natawa ang binata. “Sinesermonan ako ng syota ng isang bestfriend ko who I just met for the first time, pero I think we met already” sabi niya.

“E kung hindi ka nagkukulong kasi sana nakilala mo na ako noon pa. At kung sana hindi ka nagkukulong matagal ka na nakapag move on at nakita mo na there is no shame for your wrong choices in life. At oo para ka din pamilyar sa akin” sabi ni Anna.

“Damn girl, magaling ka ha” sabi ni Jey. “So later come with us to lunch. Wag kang tatanggi. Its for your own good” sabi ni Anna. Huminga ng malalim si Jey at nakita niya gising naman pala si Joel sa likod. “Tarantado ka gising ka naman pala bakit hinayaan mo ako masermonan ng syota mo?” tanong niya at natawa si Joel.

“Oo pre, tama siya. Baby steps kung gusto mo. Let us help you pre” sabi ni Joel. “And who says I need help?” tanong ni Jey. “Tangina pare tumigil ka na nga. Hindi na ikaw yung Jey ng noon, halata dude. Oo you may still make us laugh and do your funny acts but pare as your friend iba ka na at bago ka tuluyan mawala we have to get you back” sabi ni Joel.

“Para mo naman sinasabi na I am lost” sabi ni Jey. “Yes you are, do not deny it” sabi ni Anna. “Pare, matinik tong girlfriend mo. Psyho analyst to kaya wag kang magloloko” biro ni Jey. “Wala ako balak, mamaya pare labas tayo kahit lunch lang” sabi ni Joel. “Fine fine fine, kailangan ko din naman mag paaraw” biro ni Jey.

Tumigil ang kotse at napalingon si Jey, “Oh so dito siya umuuwi sa inyo? Hoy kayo wag niyo gigibain yung bahay mamaya ha” biro niya at natawa si Joel. “Baliw, I live across the street” sabi ni Anna. “Oh so you two kinda kinky huh, doing it through computer huh” hirit ni Jey at tawang tawa si Joel. “Sige na pare ingat ka pauwi” sabi niya. “Hey mamaya ha” sabi ni Anna at ngumiti lang si Jey.

Sumapit ang tanghali at nagkita kita sila sa may SM Baguio. “Nagsisisi ka na ba? Masakit pa hang over mo?” landi ni Jey. “For a good cause” bulong ni Joel at nagtawanan sila. “You know what, December 21 na no, Christmas is just around the corner and this is a good time to go out” sabi ni Anna.

“I know kasi may malaking chance madami kang makikitang mga kakilala” sabi ni Jey. “Correct, and I am sure ayaw mo sumama kasi ganon na nga mangyayari diba? You need this trust me” sabi ng dalaga. “Opo doc, I am here already diba? So come let us live more as you say pero alam mo kagabi ko pa iniisip kung saan kita nakita” biro ni Jey.

“Hoy gago ano nanaman yan?” tanong ni Joel. “No joke pre, she looks familiar na hindi. Di ko alam e, parang nakita ko na siya noon na hindi” paliwanag ni Jey. “Baguio is a small city pare so for sure nagkataon na nagkatagpo kayo minsan” sabi ni Joel pero si Anna ngumiti lang.

“At kapitbahay ko kaya yan, malamang nakita mo na sa tapat ng bahay” saabi ni Joel. “Lagi naman ako sa inyo noon pero di ko naman siya nakikita. Teka may magandang babae na mas matanda sa atin diba sabi mo kapitbahay mo?” sabi ni Jey. “Ayun ate niya” sabi ni Joel.

“Aileen! Tama pero pumangit siya nung dumating boyfriend niya” banat ni Jey at natawa si Anna. “You met my ate?” tanong ng dalaga. “Birthday mo yon pare diba? Aileen, tapos dumating boylet niya naging ate Aileen bigla” sabi ni Jey at tawanan yung tatlo. Napatingin sa malayo si Anna at inuga ang kanyang ulo na parang nanghihinayang.

Paakyat sila ng escalator at pagdating nila sa taas napatigil si Jey. Isang maputing dalaga napatigil din sa harapan niya at nagtitigan sila. Nanginig ang buong katawan ng binata, nangatog ang kanyang tuhod at bibig napanganga.

Gusto na niya ilayo tingin niya sa tindi ng takot, ang dalaga nauna nang tumingin sa malayo at unti unti namumula ang kanyang mga pisngi. “Live more” bulong ni Jey sa kanyang sarili, inipon niya lakas ng loob niya at tinignan ang magandang dalaga na lalayo na sana.

“Merry Christmas” bigkas niya. Ang dalaga napatigil at dahan dahan tinignan si Jey. “Merry Christmas” sagot niya at hindi parin makagalaw yung dalawa, si Jey nadulas ang isang ngiti at sinagot din siya ng ngiti ng dalaga. “Ah..aah sige” bulong ni Jey sabay naglakad na sila palayo sa isat isa.

“Uy pare dito tayo” sabi ni Joel sabay hinila ang kaibigan niya na parang palutang lutang na naglakakad. Napatingin si Anna kay Jey, kita niya ang binata hinahaplos puso niya at may malaking ngiti sa mukha. “Are you okay?” tanong ng dalaga sabay nagsimangot konti.

“Oh my God…oh my God…I cant believe binati ko siya” bigkas ni Jey kaya napatingin narin si Joel sa kanya. “Ano? Ano nanamang acting yan?” tanong niya. “Pare, oh my God, I cant believe it binati ko siya” bigkas ni Jey at para siyang kinikilig na bulate na hindi mapakali.

Nagtawanan tuloy yung mga kasama niya habang si Jey parang maatake na sa puso. “What the hell is wrong with you?” tanong ni Joel. “Shit pare, for the first time I spoke to her…I greeted her and she greeted me back” sabi ni Jey. “The girl?” tanong ni Anna.

“Wow…third year high school up to now ngayon lang ako naglakas loob batiin siya o kausapin. Ngayon ko lang siya tinitigan sa mata. Oh my God” bigkas ni Jey sabay inuga uga si Joel. Tawang tawa si Anna at nakurot tuloy ang binata. “Sino ba kasi yon?” tanong niya.

“Si…Kras ko”

KRAS E-book 

32 Chapters
360 pages
secured and personalized PDF

Naalala mo ba yung isang tao na crush mo mula noon. Patay na patay ka sa kanya ngunit di mo makayanan man lang titigan o makilala. 

Tao na pinangarap mo, dinadasal na makasama...what are you willing to do to make it happen? What if it does not happen?

Years later it finally happened...you two meet...