The Third: Preview

Prologue

Malakas ang ulan sa buong siyudad ng Maynila. Si Patrick mentally drained dahil kagagaling lang niya sa school at katatapos ang final exams. Nakadiin noo niya sa manubela at sinisilip yung mga kotse sa harapan. Kanina pang hindi umuusad ang trapik kaya napabuntong hininga ang binata.

Pagtingin niya sa kaliwa nakita niya ang malaking mall at siya ay naakit. Pagkaandar ng mga kotse agad siya nag left turn para magtungo sa mall para naman magrelax konti. Naglakad lakad si Patrick bitbit ang kanyang laptop bag. Pumasok siya sa isang coffee shop na may free wifi at tanging available na lamesa ay malapit sa entrance.

Naupo siya agad at nag order ng kape at konting makakain. Sinindi niya ang kanyang laptop at inayos ang pagkaupo sabay nag relax. Binuksan niya ang kanyang social network site sabay nagsimula magbasa ng mga masasayang status ng kanyang mga kaibigan pagkat tapos na ang semester.

“Ako ay nasa biglang liko…hihihi” post niyang status message. Ang dami agad nagreact sa napost niya kaya tawa ng tawa yung binata. “Its not what you think. Heavy rains, grabe traffic, in the end coffee shop ang bagsak” nilinaw niya sabay bungisngis.

Sa harapan ng mall may tumigil na taxi. Lumabas si Romina at tumakbo papunta sa entrance. Pinunasan niya ang kanyang mga paa na basa, pagkatayo niya tinignan niya ang kanyang phone na tumutunog pero tinago niya ito muli sa kanyang bag sabay napabuntong hininga.

Problemado ang dalaga kaya naglibot libot siya sa mall. Nung napagod siya medyo nakaramdam siya ng ginaw kaya nagtungo sa pinakamalapit na coffee shop. Puno ang lugar at wala siyang mahanap na bakanteng lamesa.

Napatingin siya sa unang lamesa, nakatago mukha ng lalake sa laptop pero may bakanteng isang upuan. Matagal niya pinagmasdan yung upuan, si Patrick naman napasilip konti at naakit sa ganda ng wet looking na dalaga. Pasimple niya sinipa dahan dahan ang bakanteng upuan at napangiti yung dalaga.

“Oh, sorry ha pero may i?” tanong ni Romina at lalo pang sinipa ni Patrick yung upuan. “Sure” sagot lang niya at nagtuloy magtype sa kanyang laptop. Nag aabang parin si Romina ng lamesa na mababakante, nakita niya ang binata pahigop higop sa mainit nitong kape kaya medyo naiinggit na siya.

Lumapit ang isang waiter sabay tinignan ang dalaga pero si Romina nagdadalawang isip pagkat nahihiya naman umorder. “Go ahead” sabi ni Patrick kaya napangiti ang dalaga at nag order na ng kanyang inumin. “Uy salamat ha, gusto ko nang uminom e at ang tagal naman magkaroon ng vacant table” sabi ng dalaga.

“Sure no problem” sagot lang ni Patrick at natawa siya sa isang komento ng kanyang kaibigan. Ilang beses napabuntong hininga si Romina, muling tumunog ang kanyang phone pero di niya ito pinapansin. Naintriga na si Patrick at tinignan ang dalaga, maganda siya at morena, medyo basa ang straight hair at nung napatingin ang dalaga sa kanya muli niya tinago mukha niya sa screen.

Tumunog ulit yung phone ng dalaga, “Ang alam ko pag nagring ang phone sinasagot yan e” sabi ni Patrick. “Ah sorry, ayaw ko sagutin e. Is it bothering you?” tanong ni Romina. “A little, palitan mo ringtone mo para mas maganda” sagot ni Patrick kaya napasimangot konti ang dalaga at nilagay sa silent ang phone niya.

Dumating ang order ng dalaga, agad siya humigop pero pansin ni Patrick nakatitig ang dalaga sa kanyang muffin. Ang binata pumutol ng konting slice at sinugurado na makikita ng dalaga ang pagkain niya. Napatingin si Romina sa waiter pero tinulak ni Patrick muffin niya palapit sa dalaga. “Fork nalang” bigkas niya pero ang dalaga kumurot ng piraso at nagpacute bago kinain.

Isang minuto ang lumipas at biglang natatawa si Romina, napataas kilay ni Patrick at tinitigan siya. “Takas mental?” biro niya. “Sira, my phone is vibrating and im tickled” sagot ni Romina. “Will you tell me why ayaw mo sagutin? Kasi if you don’t maghihinala ako na ninakaw mo yan at yung totoong may ari ang tumatawag. But im not judging you, just curious” sabi ni Patrick.

“First of all hindi ako magnanakaw” sabi ni Romina sabay kumurot muli sa muffin. “Okay so bakit ayaw mo sagutin phone mo?” tanong ng binata. “Tsk basta may mga iniiwasan ako” sabi ng dalaga. “Fine, suit yourself” sabi ni Patrick at muling nagfocus sa kanyang social network page.

Natatawa nanaman si Romina dahil sa pagvibrate ng kanyang phone. “Do you need privacy?” biro ng binata at napahalakhak ang dalaga. “Sabi ko na nga ba eventually yan ang iisipin mo e” sabi ng dalaga. “At ano naman ang iniisip ko?” landi ni Patrick at nahiya bigla ang dalaga at tumingin sa malayo. “Wala, sorry” bulong niya pero talagang natatawa.

“E di ilagay mo sa bag at wag sa pocket, diba? Unless gusto mo talaga siya sa pocket” hirit ng binata at muling natawa si Romina, kumurot siya ng pirasong muffin at tinapon sa binata. “O ayan nasa bag na, happy ka?” sabi ng dalaga. “Ikaw happy ka ba?” biro ni Patrick at nagtawanan yung dalawa.

Tuloy ang pagkurot ni Romina sa muffin, si Patrick sumisilip kaya nahihiya ang dalaga kaya todo pacute siya sa pagnguya. Di mapakali si Romina at laging napapatingin sa kanyang bag para tignan ang kanyang phone. “Alam mo sagutin mo na” sabi ng binata. “Ayaw ko nga e, pag sinagot ko magkakaproblema” sabi ng dalaga.

“E di patayin mo nalang” sabi ni Patrick. “Tsk, lalong magkakaproblema. Cant you see im in a bind” sabi ni Romina. “Malay ko ba, di ko naman alam bakit ayaw mo sagutin. So maniniwala nalang ako sa sinasabi mo” sabi ng binata. “Fine, im going to tell you” sabi ng dalaga. “Go ahead, im listening” sabi ni Patrick sabay nagtago muli ng mukha sa laptop screen.

“Kasi I have two suitors” sabi ni Romina at napsilip si Patrick sa kanya. “Haba ng hair mo” bigkas niya at napataas ang kilay ng dalaga at medyo nagsimangot. “Literally” pahabol ni Patrick sabay turo sa dibdib ng dalaga kung saan umaabot ang kanyang buhok. Natawa tuloy si Romina at inayos buhok niya at nagpacute. “Sira ka, di naman literal yung sinabi mo e. You meant it as an insult” sabi ni Romina.

“Nope, mahaba talaga buhok mo. I am just telling it as it is” sagot ng binata pero natawa ang dalaga. Ilang saglit natawa narin si Patrick kaya sabay sila nagbungisngisan. “Fine sorry, pero totoo naman mahaba buhok mo. So tuloy mo kwento mo” sabi ng binata. “Yun na nga, I have two suitors. Okay so pareho na sila matagal nanliligaw sa akin”

“My problem is oh wait, I entertain them both pero may limits. Alam mo yon? I don’t really get close to them. Basta they are my suitors” sabi ni Romina. “Oo na I know you have two pero I was thinking you had more than two. So whats the problem?” tanong ni Patrick at napangiti si Romina at biglang nilaro ang kanyang buhok.

“Kasi I made a promise sa kanilang dalawa na, wait they know pala na dalawa sila suitors ko ha. Just to make it clear. Pero take note I treat them equally, at ni isa sa kanila di ko pa naka holding hands or mushy mushy stuff. So were clear lang” paliwanag ni Romina.

“I said I am not judging you” sabi ni Patrick at bigla siyang nagtype sa kanyang laptop. “E pano naman kita kakausapin kung nakatago ang mukha mo? Para ko naman kausap yung likod ng laptop mo” reklamo ng dalaga sabay nilabas ang kanyang phone para magtext.

Huminga ng malalim si Patrick, “Wait then” sabi niya at muling nagtype sa kanyang status. “A very pretty girl is seated in front of me. I don’t know her…a gift from God? Nah, we are going to talk about her love life…what a life nga naman o. Oh well” sinulat niya sabay sinara ang kanyang laptop.

Napangiti si Romina nang makita sa wakas ang gwapong mukha ng binata. Pinaspasan tuloy niya magtext sa kanyang babaeng kaibigan. “Nasan ka ba sis I need you. I need someone to…wait forget it…im fine” tinext ng dalaga sabay tinago ang kaynang phone. “First things first. Hi my name is Patrick” pakilala ng binata sabay inabot ang kamay niya. “Romina” sagot ng dalaga at nagkamayan yung dalawa at nag ngitian.

“So tell me your story” sabi ng binata at muling hinawakan ng dalaga ang kanyang phone. “Ah, kasi tulad ng sinabi ko, may dalawa” pacute niya habang pasimpleng nagtetext. “Okay, so you have two suitors, so why are you avoiding them?” tanong ni Patrick at pati siya pasimpleng nagtype sa kanyang laptop.

“Sis bakit napaka awkward bigla? Kanina okay lang pero parang ayaw ko na ikwento sa kanya” text ng dalaga. “Okay here comes the pain, here comes the pain” post naman ni Patrick sa kanyang social network at nagngitian yung dalawa.

“Okay, so I kinda promised them that may sasagutin ako isa sa kanila by the end of this semester” kwento ng dalaga. “Oh so youre in a hurry in having a boyfriend” sabi ni Patrick. “Hindi sa ganon pero ang tagal na nila kasi nanliligaw and I like them both. Di naman ako greedy pero hindi lang ako makapili” kwento ni Romina.

“I see, then ask for more time” sabi ng binata. “Pero I already made a promise to them. Siguro gusto ko narin magkaroon ng boyfriend” pacute ng dalaga. “Ako nga din minsan iniisip ko narin magkaboyfriend e” landi ni Patrick at nagtawanan yung dalawa. “Pinapatawa lang kita kasi nakikita ko parang hirap ka nga talaga” bulong ng binata.

Napangiti si Romina at tinignan yung platito, nagulat siya nung itaas ng binata ang kanyang kamay para tawagin yung waiter. “Can we have another muffin please” bigkas niya at muling napatext si Romina sa kanyang kaibigan. “He can read my mind…make that stomach hahaha” text niya. “Sis what the hell are you saying? Nasan ka ba?” sagot ng kaibigan niyang si Sheryl.

“Okay I just ordered another muffin…sana naman kainin niya ng mabagal para tumagal pa kami mag usap” post naman ng binata sa kanyang social network wall. Pagkalapag ng muffin agad kumurot si Romina, “I cant decide kasi there are some traits meron yung isa at wala yung isa. Yung kulang nung isa nandon naman sa isa” kwento ng dalaga.

“Wala naman kasi taong perpekto e, so ganyan talaga yan. Piliin mo nalang sino mas matimbang” sabi ni Patrick. “I cant, kasi parang patas lang sila” sabi ni Romina. “At ayaw mo narin siguro matawag ng iba na nagpapaimportante ano?” bulong ng binata at gulat na gulat yung dalaga. “How did you know?” tanong niya.

“Siyempre may mga kakampi mga yan. Lets say team Edward at team Jacob. Natural pag wala ka pa pinipili yung friends nila sasabihin nagpapaimportante ka. Usually kasi mga tao una iisipin negative e, hindi nila iisipin na hirap ka mamili dahil pareho sila may good traits” paliwanag ni Patrick at napahanga ang dalaga at napangiti.

“So, ayun ang problema ko. If you were me what would you do?” tanong ng dalaga sabay titig sa gwapong binata. “Hmmm I really never liked men you know” banat ng binata at nagtawanan sila. “Sira ka talaga” sabi ni Romina. “Hey, I was just trying to ease your mind by making you laugh. Mukha kasing end of the world mukha mo”

“If it was me? Well I would choose the one with the negative traits I can handle. In the end you will end up with regrets kapag nakaharap mo na negative traits nila. At that time sasabihin mo sana si ganito nalang kasi ganito. Sana si ganito nalang kasi hindi siya ganito. I somehow understand what youre feeling, but if I were you I would ask for more time” sabi ni Patrick.

“But I already promised them I would make a decision already” sabi ni Romina. “So? Would you rather have a sound judgement rather than a forced one? Again, in the end youre going to blame yourself and say sana di ako nagdecide agad. Iniisip mo nanaman ano sasabihin nila about you”

“If I were one of them, of course I would feel sad a bit, scared at the same time thinking why she could not easily choose me. I could easily criticize you but that would make your decision easier. Or I could level up and look at myself, ano ba kulang ko kaya hindi niya ako mapili agad?”

“Maybe you need more time, one of them may become better, one of them may back out” paliwanag ng binata at napaisip ang dalaga at pasimpleng nagtext. “Oh my God he does make sense” text niya sa kanyang kaibigan. “Maybe there is someone out there who would be better” post naman ni Patrick sa kanyang social network page.

“I really am confused right now” bulong ni Romina. “I understand, so maybe we can have a different approach” sabi ni Patrick. “How is that?” tanong ng dalaga. “Instead of talking about them and thinking about them, why don’t you tell me about yourself so I can see why they are so in love with you” banat ng binata at napangiti ang dalaga.

“Bakit naman naging about me ito?” pacute ni Romina. “If you don’t want it that way then you still have to tell me about yourself. You asked me to be you, you asked me if I were you so how can I try to become you if I don’t know you?” sabi ni Patrick. “I am just going to bore you” bulong ng dalaga sabay kumurot ulit sa muffin.

Kumurot din si Patrick sabay ngumiti, “Start talking and let me decide about that” sabi niya. “I don’t think you have the time” sabi ni Romina. Sinara ni Patrick laptop niya sabay tinago sa kanyang bag, “Kapag yan bumalik sa lamesa then youre boring and I am going to hate myself for even listening to you” sabi ng binata at natawa yung dalaga.

“Skip the obvious” sabi ni Patrick. “What do you mean?” tanong ni Romina. “I am not blind so lets skip the parts that I can see, I know youre going to be humble and if I am going to insist youre going to say im hitting on you. Let us avoid that and you tell me who you are. Just so you know youre pretty, okay that is the obvious part. So tell me your story Romina” sabi ni Patrick.

Huminga ng malalim ang dalaga at napangiti, may kakaiba siyang kiliti na naramdaman sa kanyang puso kaya nilapag niya phone niya at kumurot sa muffin. “Okay, I am taking up business administration because someday I would like to continue the business of my family” sabi ng dalaga. “And I am taking up Architecture” sagot ng binata.

“Wait, akala ko ba about me lang?” tanong ni Romina. “True, but If I try to become you then you must understand too what clouded my judgement. Different variables, I cannot totally become you because parts of me will always remain me. And you have to know me too so you could understand why I tried to become you and gave such a decision”

“I may give you answer that you might not agree with, then you say ay di ako ganon. Pero ganon ako e. Do you understand?” paliwanag ni Patrick at napangiti nalang ang dalaga at kamay niya ginagapang ang kanyang phone sa lamesa. “Fair enough, are you sure may time ka?” pacute ni Romina.

“They serve dinner here you know” banat ni Patrick sabay tinaas niya kamay niya para tawagin yung waiter. “Menu please” bigkas ng binata at tuluyan nang hinawakan ni Romina phone niya at nagtext. “Shet! Awkward! Dinner bigla” text niya. “Sis! Dinner with who? Sino pinili mo?” sagot ng kaibigan niya.

“Wala. Bakit hindi ako makatanggi? OMG! Bakit ganito ako?” sagot ng dalaga sabay binaba niya phone niya pagkat inabutan na siya ng menu ng waiter. “Oh im sorry, I should have asked you first if you wanted to have dinner” sabi ni Patrick. “Youre treat?” tanong ng dalaga. “Unless youre the guy then no” sabi ng binata at nagtawanan sila.

Tinago ni Romina mukha niya sa menu sabay napagat sa kanyang labi. Sinisilip niya ang binata at tanging mga mata nila ang nakalitaw kaya napabungisngis siya habang namimili. Pagkatapos mag order ay pinapaikot ikot ng dalaga phone niya sa lamesa habang si Patrick nilabas din phone niya.

“OMG! I cant believe going to have dinner with her. What am I thinking? Panindigan na to” post niya sa kanyang social network site. “So, I am lazy” bulong ni Romina. “I am paranoid” sagot ni Patrick at nagtawanan sila. “Why paranoid?” tanong ng dalaga. “Why lazy?” sagot ng binata.

“I asked you first” sabi ni Romina. “I asked you second, so why are you lazy?” pilit ni Patrick. “Ay ang daya nito, ladies first diba?” sabi ng dalaga. “Kaya nga so sumagot ka na muna” banat ni Patrick at muli sila nagtawanan. “Hmmm, so madaya ka, ewan ko basta tamad ako. Pag may dapat gagawin e di ko agad ginagawa. Kapag kailangan na talaga don ko lang siya ginagawa” kwento ni Romina.

“Ako naman pag may dapat gawin gusto ko tapusin agad. Di ako mapakali kapag alam ko may dapat ako gagawin. Gusto ko wala ako ginagawa kaya kapag alam ko meron I do it at once. Then pag tapos na di ako mapakali lalo na pag wala na ako ginagawa. Iniisip ko na meron pa” kwento ng binata at natawa yung dalaga.

“Hala ka baka may dapat ka pang gagawin” sabi ni Romina. “I wouldn’t be here if I had something to do. You actually gave me something to do” sabi ni Patrick. “Which is?” tanong ng dalaga. “Help you, so keep talking Romina, now you know I am paranoid so you really have to tell me more about you” banat ng binata.

“Edward is lazy like me, Jacob is lazy narin siguro” sabi ni Romina. “Oh talagang yan ang mga pangalan nila?” tanong ni Patrick at muli sila nagtawanan. “Sira, parang codename lang” sabi ng dalaga. “Ah I see, but why are you telling me about them? Gusto mo ba ako maging sila?” tanong ng binata.

“Di naman, para lang malaman mo” sabi ni Romina. “Kailangan ko ba sila kilalanin para makilala ka? Or are you trying to tell me that you like lazy people?” hirit ni Patrick. “Baliw ka talaga, Of course if youre going to help me decide then you must know about them too” sabi ng dalaga. “Indeed, but its quite difficult learning about three people you know”

“I might end up crazy. So why not stick to the main character which is you for now” sabi ni Patrick at napangiti si Romina. “Okay then” bulong niya. “I still might end up crazy even if its just you” post bigla ni Patrick sa kanyang wall. “Why does he really want to know me? Ay shet sis…kinikilig ako bigla dito” text naman ni Romina sa kanyang phone.

“I am a frustrated singer” bulong ni Romina. “I have sensitive ears” banat ni Patrick at nahampas siya bigla ng dalaga. “Ito naman binara ako agad, I was expecting you to make pilit me to sing” pacute ng dalaga. “Gawain ng mga manloloko yon, papakantahin ka tapos kahit pangit boses mo sasabihin maganda. At ikaw maniniwala ka naman and you will feel good about him making pilit you” sabi ni Patrick.

“Harsh” sabi ni Romina pero todo bungisngis siya. “Biro lang, sige you can try and sing” sabi ng binata. “Hindi na po baka magdugo tenga mo” sabi ng dalaga. “Sensitive ka pala” sabi ni Patrick. “Yeah a bit” sagot ng dalaga. “Well if you tried to sing then you might have learned that I am capable of lying” sabi ng binata at muli sila nagtawanan.

“Kasi kahit pangit sasabihin mo maganda boses ko?” tanong ni Romina. “Of course, diba ganon silang dalawa?” banat ni Patrick at napasimangot ang dalaga pero muling natawa. “Bwisit ka” pacute niya. “Kasi you said frustrated singer ka, ako naman we just met so I have to believe you. Unless you were lying and trying to make me really make pilit you to sing?” tanong ng binata.

Napangiti nalang si Romina at pinaikot muli ang kanyang phone. “I really cant sing” bulong niya. “And I believe you” sabi ni Patrick at naghalakhakan yung dalawa. “Usually boys will try to make you feel good, kahit sabihin mo pangit boses mo, pipilitin ka parin nila kumanta tapos sasabihin nila maganda boses mo” sabi ng dalaga.

“Ewan ko, ask them why they say maganda boses mo kahit na alam mong hindi” sagot ni Patrick. “Alam ko na isasagot nila, pipilitin nila maganda talaga boses ko” sabi ni Romina. “At maniniwala ka naman” banat ni Patrick at hinampas tuloy ng dalaga ang kanyang kamay sabay muli sila nagtawanan.

“Romina, always remember that a chicken sandwich is not made of chicken shit” sabi ni Patrick. “I know that, sira ulo ka talaga” pacute ng dalaga. “Really? Then how come hindi ka maka decide sa dalawa?” tanong ng binata. Napaisip si Romina, dumating na yung waiter at nilapag ang kanilang pagkain.

Kinuha ng dalaga ang kanyang phone at muling nagtext, “Chicken sandwich is not made of chicken shit sabi niya” text niya sa kanyang kaibigan. “What? Of course its not” reply ni Sheryl. “I know, he makes sense” sagot ni Romina sabay tinago ang kanyang phone sabay nginitian ang binata. Si Patrick nakangiti at nakatitig sa phone ng dalaga. “So we have something in common, text addict?” tanong niya.

“Medyo” bulong ng dalaga sabay nilanghap yung masarap na pagkain sa harapan niya. “Would it be improper for me to ask your number?” tanong ni Patrick. “The food will be gone and the day will have to end, perhaps it’s a good idea if I give it to you” sagot ni Romina. Nagpalitan yung dalawa ng number at sinimulan na ang kanilang pagkain.

“So Romina, tell me more about yourself”

The Third E-book

By Jonathan Paul Diaz

e-books for sale

http://paulito-maligno.blogspot.com/2011/11/ebooks-for-sale.html